Gezien de ernst van de pandemie, doen zich belangrijke vragen voor met betrekking tot de planning van het levenseinde, vooral gezien de gemiddelde leeftijd van de lezers van dit boek (75 jaar). Het belang van het hebben van een up-to-date wilsverklaring en het aanwijzen van een volmacht in de tijd van COVID, werd in maart 2020 genoemd in een opinieartikel van Toronto, de intensive care-arts, Gordon Rubenfeld in de Canadese krant The Globe en Mail (zie: https://bit.ly/rubenfeld). In een poging om het belang van een wilsverklaring te benadrukken, schreef hij:
Als u hier nu niet met uw volmacht over praat, moet u later misschien een veel moeilijker gesprek met mij voeren.
Zijn punt was het belang om uw vrienden en familie te laten weten wat voor soort zorg u wel en niet wilt als u op de IC belandt met het COVID-virus.
Waar Rubenfeld naar verwees, was de taak van de patiënten om voorbereid te zijn via wilsverklaringen om medisch personeel te helpen bij het maken van keuzes over de inzet van kostbare ziekenhuismiddelen in geval van schaarste. In sommige landen is tijdens COVID de vraag naar medische zorg groter dan het aanbod. Het is dan niet alleen wijs aan te geven wat u wel of niet wilt en hierover met uw volmacht en uw behandelend te praten. Het kan zelfs worden gezien als een ethische verplichting in deze tijd van grote nood.
En zelfs als men het niet eens is met de mening dat een up-to- date wilsverklaring een kwestie is van persoonlijke moraal, is er nog een reden om deze zaken op orde te hebben. In de afgelopen maanden zijn er mediaberichten verschenen die een mogelijke verschuiving in medische behandeling laten zien van ‘toestemming’ naar ‘instemming vooraf ’ van de patiënt.
