• Bieden ze aan om toezicht te houden op de transactie, zodat u uw geld niet verliest?
• Beloven ze een snelle en discrete verzending? • Beweren ze dat ze mensen kennen die bedrogen zijn (om te bewijzen dat ze zelf geen bedriegers zijn)?
• Bieden ze aan toezicht te houden op de transactie, waardoor je je geld niet kwijtraakt?
• Beveelt de website andere Nembutal leveranciers aan? • Verzoeken ze de communicatie discreet te houden? • Zeggen ze de 501c-status te hebben of een IRS-nummer? • Gebruiken ze nepkoerierdiensten? Heeft u dat gecontroleerd? • Zijn ze erg gretig om te verkopen? • Waar zijn ze gevestigd? Zwendelaars gebruiken wisselende adressen zoals Californië, Belgie en Oekraïne.
•
Is hun e-mailadres gelijk aan een van de adressen opgenomen in hoofdstuk 17A?
Conclusie
Hoe de wereld van zwendel ook verandert, in wezen blijft alles hetzelfde. Wat de schrijvers van dit boek verbaast is het gebrek aan interesse van de autoriteiten voor bestrijding van zwendel in de handel van Nembutal via internet.
Dit gebrek aan belangstelling lijkt des te opmerkelijker sinds de politie-invallen bij oudere mensen thuis in de afgelopen maanden in veel landen in Europa, Noord-Amerika en Australië.
Het lijkt erop dat de Amerikaanse drugsbestrijdingsorganisatie DEA en het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid veel meer geïnteresseerd zijn in het opsporen van mensen die bij een betrouwbare leverancier iets hebben besteld (zij die een ‘levenseindepolis voor de toekomst’ willen) dan achter de mensen aan te gaan die geld afhandig maken terwijl ze niets leveren.