Anderen lijden aan dezelfde relatief milde symptomen, maar herstellen niet snel. Deze mensen worden ‘long-haulers’ of chronisch COVID-patienten genoemd.
Bij sommige mensen zal de COVID-infectie echter niet beperkt blijven en zich naar de lagere luchtwegen uitbreiden, waar ernstige complicaties kunnen optreden. Wanneer de longfunctie wordt aangetast, kunnen geïnfecteerden moeite hebben met ademhalen en kortademigheid. Beademing in het ziekenhuis is dan vaak noodzakelijk.
De longschade wordt echter zo ernstig dat er vochtafscheiding in de longblaasjes ontstaat, het zuurstofgehalte in het bloed daalt en de ademhaling de CO2 (kooldioxide) niet meer uit het bloed kan verwijderen. De longontsteking die dan ontstaat kan snel tot de dood leiden. Het ondersteunen van de longfunctie met actieve beademing, meestal uitgevoerd op een intensive care-afdeling (IC) in het ziekenhuis, kan tijdwinst opleveren voor herstel. Maar dit lukt niet altijd. Men kan sterven door ademhalingsproblemen of het falen van andere essentiële organen.
De mensen die deze levensbedreigende COVID-complicaties het meest waarschijnlijk ontwikkelen, zijn ouderen, vooral mannen, en/of mensen met reeds bestaande gezondheidsproblemen (bijv. mensen met een zwakke immumiteit, overgewicht, diabetes en hypertensie). Dit is ook de groep mensen die vaak op zoek is naar informatie over keuzes rond het levenseinde, die lid zijn van Exit, geabonneerd zijn op dit eHandboek en /of lid zijn van bijvoorbeeld NVVE (NL)of Leif (B). De manier van overlijden die men kan verwachten bij een COVID-19-longontsteking wordt hieronder beschreven.
Hoewel overlijden door een longontsteking vaak wordt aangeduid als ‘de oudemensenvriend’, is sterven aan een COVID-longontsteking verre van vriendelijk. De originele referentiekaders voor sterven aan een longontsteking zijn