genoemd). De werkwijze hierbij is om de hals voldoende te vernauwen dat de halsslagaders afgesloten worden, maar niet om druk uit te oefenen op de luchtpijp. Dit is haalbaar. De druk op het slagadersysteem is ~ 120 mm/Hg (2,5 psi). Een veel grotere druk (1000 mm/Hg) is vereist om de luchtpijp te dicht te drukken.
Ook nektourniquets worden wel eens genoemd. Hierbij wordt een niet-elastische knelband om de hals gebonden net aangedraaid (bijvoorbeeld door er een lepel in rond te draaien). De bedoeling is om met de strop net genoeg druk uit te oefenen op de baroreceptoren dat de bloedtoevoer wordt Dit wordt beschreven door Chris Docker in het boek Five Last Acts.
Het probleem met deze werkwijze is dat er niet specifiek druk wordt uitgeoefend op de baroreceptoren en dat de uitoefening van de druk wisselend is en minder waarschijnlijk leidt tot een vermindering van de hartslag.
Desalniettemin is het bij voldoende druk mogelijk om de bloedtoevoer in de halsslagaders voldoende te beperken om op een vreedzame manier het leven te beëindigen.
Om de methode te versnellen en tegelijkertijd een prettiger te laten verlopen, zijn er methoden bedacht om de druk op de baroreceptoren te verhogen. Op de NuTech-conferentie in Kaapstad in 2018 presenteerde de Canadese activiste Ruth von Fuchs haar Fatal Faint-halsband (fatale flauwte).
Ruth markeert met een viltstift de plek van de baroreceptoren in haar nek en brengt vervolgens een klittenband rond de nek aan met daarin harde voorwerpen (ze stelde zelfs voor om twee stukken ongekookte plakjes aardappel te Canadese activist, de ‘Fatal Faint’-hals gebruiken!) Ze worden met tape