Het dodelijke effect van een medicijn hangt gewoonlijk af van de snelle stijging van het niveau van het medicijn in het bloed (dus met een snelheid die te hoog is voor de normale uitscheidingsmechanismen van het lichaam). Langzame afgifte veroorzaakt geen snelle stijging van het medicijn in de bloedbaan. Fijnmalen of oplossen voor inname verandert hier waarschijnlijk niets aan. Poedervormige SR-medicijnen blijven SR-medicijnen. Morfine (niet het meest geschikte medicijn voor levensbeëindiging, zie hoofdstuk 10) wordt vaak als SR-tablet voorgeschreven voor lange perioden van pijnbeheersing. In deze vorm is het minder effectief.
Bij maagsapresistentie krijgen medicijnen een beschermend laagje (enteric coating, EC), waardoor de werkzame bestanddelen naar een meer ontvankelijk deel van het darmkanaal worden gevoerd, voordat het middel in de bloedbaan wordt opgenomen. Een voorbeeld hiervan zijn medicijnen die deels vernietigd zouden worden door sterk maagzuur, maar door de beschermende laag stabiel en krachtig blijven en gemakkelijk worden opgenomen in de alkalische twaalfvingerige darm en bovenste dunne darm. Maagsapresistente middelen vertragen onvermijdelijk het afgeven van het werkzame bestanddeel en dienen daarom vermeden te worden. Sommige antibraakmiddelen worden in deze vorm uitgegeven.
Alternatieve manieren om medicijnen in te nemen Maagsonde en neussonde
Mensen met slikproblemen hebben soms een operatie ondergaan, waardoor vloeibaar voedsel direct de maag instroomt. Deze voedingssonde wordt door de buikwand aangebracht en heet percutane endoscopische gastrostomie (PEG-sonde). De toediening van geneesmiddelen verloopt bij mensen met een dergelijke sonde vaak een stuk eenvoudiger. Er zijn geen zorgen over een bittere smaak, overgeven of het vermogen