De stof of de zoutoplossingen in natriumazide kunnen instabiele en ontvlambare verbindingen veroorzaken wanneer zij in contact komen met metalen. De verzuring van een oplossing, of het toevoegen van zuur aan het zout zelf, kan HN3 ontwikkelen, een uiterst giftig ontvlambaar gas, dat lijkt op waterstofcyanide.
Een zoutoplossing in water is een heel effectief middel voor levensbeëindiging en de inname van geringe hoeveelheden (2 gram) zorgen voor een betrouwbare dood.
Giftige eigenschappen
De exacte giftige werking van natriumazide is niet geheel duidelijk. Er zijn twee mogelijkheden.
Het opgeloste zout is vrijwel smaakloos en wordt bij contact met slijmvlies snel omgezet tot hydrazoëzuur, dat in de keel enigzins kan irriteren. Bij hogere concentraties kan het directe effect van azide op de cytochrome oxidase leiden tot verstikking van de cellen en het afsterven van de organen met de grootste behoefte aan zuurstof, zoals de hersenen en het hart. (histotoxische hypoxie)
Het aanmaken van stikstofmonoxide met zijn effect op het centrale zenuwstelsel (carotis baroreceptoren), leidt tot een krachtige vaatverwijding met bijbehorende bloeddrukdaling tot gevolg. Dit kan leiden tot de gerapporteerde hoofdpijn, neusvloeiingen, misselijkheid, hartritmestoornissen en bewustzijnsverlies. (hypemische hypoxie)
