Snelwerkende vloeibare morfine zal een effectievere vorm van dit middel zijn, maar de problemen van gevoeligheid en tolerantie blijven. Om deze redenen is het moeilijk één enkele dosis orale morfine aan te bevelen als zelfstandig middel om een betrouwbaar overlijden te verzekeren.
Morfine speelt een belangrijke rol bij het toepassen van slow euthanasia. In landen waar euthanasie of hulp bij zelfdoding niet is toegestaan, is slow euthanasia door het ophogen van morfine de enige manier voor een arts om het overlijden van een patiënt te bespoedigen en te ontsnappen aan juridische gevolgen. De sedatie, milde euforie en ademhalingsdepressie kunnen vaak het dodelijke effect van andere medicijnen versterken. Meer details hierover zijn te vinden in het hoofdstuk over premedicatie en versterking.
Voor onder meer Nederland en België is de situatie geheel anders. Het begrip slow euthanasia (langzame euthanasie) kennen deze landen niet. In het buitenland bekend als de maas in de wet, stelt het geleidelijk ophogen van morfine een arts in staat het leven van een patiënt te beëindigen door langzaam de hoeveelheid van het pijnstillende medicijn te verhogen. Wettelijk gezien is het geen probleem dat iemand overlijdt als gevolg van pijnbestrijding. Zolang het doel is om iemands pijnklachten te behandelen, is de arts wettelijk beschermd. Toch veroorzaakt toediening van het pijnstillende medicijn een dubbele effect. Het verlicht pijn én het veroorzaakt de dood.
Het ophogen van morfine tot de patiënt overlijdt gebeurt zeker in Nederland en België, maar slechts weinig artsen geven dat toe. Sommige houden vol alleen bezig te zijn met pijnbestrijding, zelfs op het moment dat ze de methode toepassen. Andere weten precies wat het eigenlijke doel is, maar houden wijselijk hun mond. Weer andere geven er de voorkeur aan er niet al te diep
