kan verstikking, paniek en onrust veroorzaken, gevolgd door bewustzijnsverlies. Zodra men weer in slaap valt, herhaalt het proces zich.
Slaapapneu veroorzaakt een aanzienlijk slaapgebrek met verlaagd zuurstofgehalte en een ophoping van kooldioxide in het bloed. Een effectieve behandeling van de aandoening kan worden bereikt door tijdens het slapen met positieve druk zuurstof in de mond en neus te pompen. Het apparaat pompt onder druk zuurstof naar een gezichtsmasker dat over de neus en mond is vastgezet. De hogere druk voorkomt dat het zachte gehemelte van de patient inzakt en vermindert vervolgens de luchtwegblokkades.
Met een CPAP-machine moet de patient wel hard werken om uit te ademen door de verhoogde luchtafgiftedruk. Een meer geavanceerde versie van dit type apneumachine (die ontwikkeld is voor thuisgebruik) verlaagt de druk van de luchttoevoer tijdens de uitademing en verhoogt deze weer bij de volgende inademing. Deze apparaten met dubbele druk (BiPAP-machines) werken ook met een afdichtend gezichtsmasker om de zuurstofrijke lucht naar de longen te voeren. Ook BiPAP-machines zorgen dus voor passieve beademing. Passieve beademing met een BiPAP- machine kan helpen bij een COVID-patiënt met een verminderde longfunctie. Dit komt omdat de verhoogde luchtdruk de longen beter belucht houdt en het inzakken van de longblaasjes vermindert. Passieve beademing kan ook vochtafscheiding in de longen verlagen. Hoewel niet zo effectief als volledige, actieve beademing zijn CPAP- en BiPAP-machines veel goedkoper en gemakkelijker in het gebruik. En omdat er geen buis in de keel wordt geplaatst, is de patient die de passieve beademing krijgt, bij bewustzijn en kan nog steeds communiceren. Een niet te onderschatten risico met deze techniek is dat de uitgeademde adem een hoge virusgehalte bevat. Het uitademen van deze gebruikte zuurstof met virusdeeltjes in een kamer is een aanzienlijk risico voor iedereen die in die kamer komt.
