zoutoplossing wordt met een standaard infuus aangesloten op de canule (fig. 9.2). Het medicijn wordt toegevoegd aan de zoutoplossing. Die blijft lopen, ook na bewustzijnsverlies. Er bestaat wel altijd het gevaar dat de intraveneuze verbinding verloren gaat, als de canule van het lichaam losraakt. Een voordeel van intraveneuze toediening is dat daarbij veel meer medicijnen geschikt zijn om te gebruiken. Sommige medicijnen die bij orale toediening slecht door de darmen worden opgenomen, zoals bijvoorbeeld kalium, kunnen bij intraveneuze toediening tot de dood leiden.
Rectale toediening
Een enkele keer worden medicijnen rectaal toegediend met zetpillen of door inspuiten met een klysma. Dit gebeurt gewoonlijk als sprake is van slik- of braakproblemen. Sommige dodelijke medicijnen kunnen op deze manier snel worden geabsorbeerd. Soms biedt dit een begaanbaar pad als sprake is van hardnekkige problemen bij orale toediening.
Reanimatie
Het innemen van een dodelijk medicijn resulteert niet onmiddellijk in overlijden. De tijd die verstrijkt tussen innemen en overlijden hangt van een aantal factoren af. Dit tijdsverloop kan een enkele keer tot mislukken leiden.
Sommige orale medicijnen of substanties werken razendsnel. In bepaalde gevallen is snelheid van overlijden cruciaal, bijvoorbeeld als een spion een zelfdodingspil slikt om aan ondervraging of marteling te ontkomen. In zijn cel slikte Hermann Göring cyanide in de nacht voor zijn executie. Hoewel Göring nauwlettend in de gaten werd gehouden, kwam zijn dood zo snel dat reanimatie onmogelijk was. Zo’n snelle dood
