32
DesporenvanVincent vanGoghinNuenen
reizen Z
ekomen te voorschijn op het strand als de warmste uren vandedag voorbij zijn:
sommigenmet surfplank
en vriendin. Mooie kinderen zijn het,opdedrempel vandevolwas- senheid. Hetiseen rustige groep, niet gekomen voor eenluidruchtig strandfeest,maar om ontspannen bij elkaar zijn en te kijkennaar de enkelen die het surfenonderde knieproberen te krijgen, op de plek met de beste golven. Hetstrandis eenmirakelvoorheel Aruba;blakendwitzand,zo’nelfki- lometerlang. Vrijwelalle groteho- tels vanhet eiland staanhier langs het zwemvriendelijkeoceaanwater. Maarer isooklevenónderdeopper- vlakte. Eenaantal vierkanten zijn afgezet met eenwapperend rood- wit lint; er worden schildpadeieren
jongeArubanen,
uitgebroed doorhet warme zand. De Arubanenzijn milieubewust ge- worden. Datwas vroegeranders.Deecolo-
gische gevolgenvan de toeristische explosie in de jaren tachtiggroei- den het maagdelijke eiland boven het hoofd: ongecontroleerde bouw vanhotels, vervuildestranden, steeds meerafval, overconsumptie. Edwald Biemans,eigenaar vanho- telBucuti, wasdeeerstedie zich zorgenmaakte. Hij vond het tijdde mensenwakker te maken en kreeg na veel gesteggelvoor elkaar dat er wettenkwamendie vanArubaweer een schoon eiland maken. De ge- dreven Biemans oogstteook elders in de Cariben navolgingmet zijnvi- sie. Hij kreegdegeuzennaam Mr. Environist en maaktevan Aruba, ‘OneHappyIsland’, ook een Lucky Island.
35 Hetgeluk vanAruba
Aruba’s beroemde hotelstrand is de toeristische magneet vanhet eiland.Indejaren tachtigkreeg hettemaken met dreigendemilieuvervuiling. Maar er kwam redding:‘de Bezem vanBiemans’. tekstenfoto’sKEES VANDEN BERG
Caribische cruiseschepen leggen graagaan bij eengelukkigeiland. Voor de passagiersiseen mooiero- de loper uitgelegd.Naar de Renais- sanceMall bijvoorbeeld.Dat win- kelcentrum heefteen lokkende ‘kom-gerust-binnen’-uitstraling, een kleurige galerijmet een open, halfrondmatglazendak tegende felle zon. Overal rondom wuiven hoge palmenhungroenepruiken in de Caribische passaat.Detoerist kanterecht in luxe en minder luxe winkels.Ophet pleinaanhet uitein- de zijn terrassen en –Hollandse nostalgie –’tPannekoekhuis,met koffie en pannenkoeken in alle soortenensmaken.
vanniks,maar nergenskunjemooi- er langs de oceaanlopen dan hier onderderij palmen. Sladus gerust rechtsaf en komaan het eind bij de havenmet de vissersbootjes en ple- zierjachten. Geniet vandit schouw- spel:deblauwelucht,demooiweer- wolken, de zee, de bootjesenopde achtergrondde felwitterompenvan de cruiseschepen. Een symfonie in blauw,wit en turquoise: het is één grotetropische prentbriefkaart. Cruiseschepenwordenniet voor niets zo blinkend wit geschilderd. Verderop langs de kade kande
A
toerist zijnslagslaanindewinkel- tjes die mannetjeaan mannetje staan met souvenirsentoeristische artikelen. Aanhet eindiseen eetca- fé met –denkend aanFriesland – eenzwartbontekoe bovenop het dak.Steek de straat over en je staat ooginoog met eenreusachtige roze suikertaart, de RoyalPlaza Mall, met een keur aanwinkelsinde duurdereklasse en een paar aircon- ditionedrestaurants. Voor rust en bezinning–het is
HistorischMuseum
maar lutteleminuten lopenvan de toeristischereuring –naar de stilte vanhet Historisch Museum. Hetge- bouwiseen combinatie vanhet voormalige FortZoutmanen deWil- lem III-toren, een recentelijk mooi gerestaureerd eerbetoonaan onze voormalige vorst. Bovenin de toren kwam de eerstepubliekeklok in Oranjestad en ’s nachts werd het eenechte vuurtoren; er branddein de spitseen petroleumlamp.Bin- nen gaan we terugnaar de tijdvan
chterhet pleinlangs loopt de wandelboulevard.Het is wat lengtebetreft een boulevard
de hebbersendeslaven. Staatsie- portretten, fraaie meubelstukken vanglimmendhout,een in dit kli- maat passende schommelstoel en tussen de gebruiksvoorwerpeneen petroleumgestookt strijkijzer. Zonderschroom wordt aandacht
besteedaan de slaventijd. Dikkefo- lianten liggen opengeslagenoppa- gina’s met persoonsgegevens.In keurigambtelijk handschrift staan pietjepreciesdenamenen–veelbe- tekenend –demoedersnamen ver- meldnaast de geboortedatum of vermoedelijkeouderdom.Onder het hoofd ‘Staat derBevolking’ werd men ingedeeld bijBlanken, VrijeLieden (Inboorlingenen Vreemden)ofSlaven.Omde bezoe- kerdat extrainteprenten staat in eenhoek vandezaal eenbeeld van een slaaf met kettingenenijzeren bandenompolsenenhals.Welezen datdeslavenin1863devrijheid kre- genenhet lied Liberté, égalité zon- gen: Nostur ta un /No tin catibo mas: Wijzijn allen één, er zijn geen slavenmeer. Er is nogeen museumstuk waar Aruba met rechttrots op is.Niet in het museum, want we moeten er- voor naar het Nationaal Park Ari- kok, in de noordoosthoek vanhet eiland.Westaan er voor eengroten bewondereneen paar goedbewaar- de muurschilderingendie India- nen, oorspronkelijkebewonersvan
Een indeling in Blanken, VrijeLieden en Slaven
het eiland, er drieduizend jaar gele- den achtergelaten hebben. Gids DiegoMarquez:“De afbeeldingen zijnuniek,ook omdat ze in twee kleuren, rood en wit,zijn gemaakt. Dit krijgt misschien eenWerelderf- goedstatus.” De grot is terechtafge- sloten met eenhekwerk. Hetiseen mooie, nogniet te war-
me ochtendwandelingdoor het park. De routelangs het goed te be- lopenpad voertanderhalve kilome- terlangkris kras door eentypisch Arubaans kunuku-landschap, heu-
ZATERDAG 21AUGUSTUS2010
Uitzichtvanuiteenvandevelehotelsover
velopheuvelaf, langs veel toorts- cactussen, weerbarstig kromge- waaide bomen en eenpaar opval- lende rotsformaties met de treffen- denamen‘Schildpad’en‘Bilspleet’. Diegostrijktnogeveneenkleinmis- verstand vlak: “De scheefgewaaide passaatbomen die je vaak op foto’s ziet, zijnniet altijdwatapana’s,be- terbekend als divi divi’s, maar vaak fofoti’s,een soortmangroveboom.” Op de heuveltoppen hebben we
prachtige uitzichten over het land- schapmetderodedakenvandever- spreide huisjes en de eenzame pie- kenvan de hoge heuvels in de verte. Er kruist een kudde geiten ons pad, onderwerp vaneen klein sociaal/ politiek probleem. “Vroeger wasdit eenuitlaatgebied voor de plaatselij- ke geitenstand.Wewillen ze nu graagkwijt, want ze vreten alleen watzelekker vinden en je krijgtzo- doende een monocultuur vanwat ze laten liggen. Maar het is moeilijk om zo’ngewoonteteveranderen.” Vort met de geit dus, in het belang vanhetNationaal Park.
den, en de grilligenoordkust,waar woedende golven stukslaan op de ontoegankelijkekoraalrotsen. Dat moet bezocht worden. We verzame- lenvoor eensafari op het binnen- plein vanDePalm Tours, waar al eenstelgele terreinwagens met tij- gerstrepenstaat te wachten. Eric zal onze gids zijn, eenjongenmet een vlottebabbel.Hij begint met eenles in integratie: “Shake hands everybody,you make newfriends, because you’ll neverknow,one day youmay need afriend, even aheor she.” Hilariteit,het ijsisgebroken, en we gaan in colonne op weg.
D
ekust vanAruba heeft twee gezichten: de populairekal- me zuidkust met de stran-
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112