Zo pendelt het containerschip Letitia van de HTS Group binnenkort tussen Rotterdam en de MDT-terminal in Noord-Duisburg. Op die twee locaties wordt voor de groene corridor de spits afgebeten. Er zullen opeenvolgend meer havens en meer terminals bij komen. Want er is, volgens Garbar, genoeg vraag. Verladers wíllen over- schakelen op emissie-arm transport. Deels uit overtuiging, deels gestuurd door de CO₂-belasting. Heel groen zal de waterstof in de tanktainers aanvankelijk niet zijn, want op de markt “is er eenvou- dig geen groene waterstof beschikbaar”, beweert Garbar. En de haven-eigen electrolyser (waterstof-fabriek) in Duisburg moet nog worden geïnstalleerd. De productie van en de logistiek rond waterstof is duur, dus zijn de financiële horden hoog. Garbar hoopt op nieuwe subsidies die in Duitsland in 2025 voor waterstof in de transportsector zijn aangekondigd. Dat zou de prijs voor verla- ders kunnen drukken.
Bazel H₂-hub Florian Röthlingshöfer, de directeur van de Port of Switzerland in Bazel, hoopt dat zero-emissie schepen ook snel de meest zuidelijk gelegen haven langs de Rijn aanvaren. Schepen die dat zouden kun- nen, bestaan nog niet. Röthlingshöfer volgt de ontwikkelingen bin- nen RH₂INE al langer. Onlangs is het havenbedrijf officiële partner geworden. De nauwe zakelijke banden die de Zwitserse Rijnhavens hebben met duisport en met Rhenus Logistics, dat een terminal in Bazel heeft, zorgden tot nu toe voor veel informatie-uitwisseling. Röthlingshöfer en zijn team bereiden de haven voor op de komst
Volgens Röthlingshöfer gaat het om elkaar aanvullende initiatieven, die elkaar ook kunnen bevruchten. “Binnen RH₂INE ligt de focus op de binnenvaart. Wij verwachten als haven van dat platform veel te leren. Maar we willen ook onze bijdrage leveren. Hoge prioriteit voor ons in deze fase is een goed tanktainer-beheersysteem op te bouwen.” Röthlingshöfer is een duidelijke voorstander van een, wat hij ‘logo-loos-systeem’ noemt. Dus niet, zoals nu bij de meeste vrachtcontainers het geval is, dat rederijen hun containers in eigen- dom en in exclusief gebruik hebben.
Er doen meerdere scenario’s de ronde die nu binnen RH₂INE thema van discussies zijn. Binnen de eigen haven zet het havenmanage- ment in op een intern distributiesysteem met de inzet van hun ei- gen sleep- en duwschepen die de tanktainers van één havengebied naar het andere gaan brengen. Want productie, opslag en vervol- gens overslag zullen verdeeld zijn over verschillende havendelen langs de Rijn.
Consistentie gevraagd Röthlingshöfer spreekt zijn bewondering uit voor de paar scheeps- eigenaren die het voortouw hebben genomen om waterstofschepen te bouwen en te varen: “Ze doen dat, hoewel de business case met veel onzekerheden is verbonden.” Hij hoopt dat meer spelers de ingeslagen weg zullen bewandelen, een weg “die leidt naar een de- carbonisatie van de binnenvaart, maar ook van de havens zelf.” De havendirecteur streeft binnen de overleggroepen een concrete en praktische aanpak na. Hij benadrukt verder dat plannen, financie- ringen voor ontwikkelingen en ook regelgevingen van de kant van overheden en organisaties consistent moeten zijn. “Wanneer we weten wat de spelregels zijn en ze niet telkens veranderen, dan zijn ook wij net als andere partners, bereid risico’s te nemen.” RH₂INE zou, naar zijn mening, richting de EU op dit punt zich nog sterker mogen doen gelden.
Florian Röthlingshöfer, directeur van Port of Switzerland. Foto Port of Switzerland
van de waterstofschepen. “We zijn van mening dat waterstof een belangrijk puzzelstuk is om de energietransitie voor de binnen- vaart te realiseren.” De binnenvaart vormt voor Bazel echter één onderdeel van een grotere groene waterstofstrategie. Bazel moet de groene- waterstof-hub voor de regio, en eigenlijk voor het hele land worden, zo is officieel verkondigd. Daarvoor is het platform H₂-Hub Schweiz opgericht, waarin belangrijke spelers hun activi- teiten coördineren om - vergelijkbaar met de visie achter RH₂INE - gezamenlijk plannen te maken, financieringen voor projecten rond te krijgen en ze vervolgens om te zetten. In en rond Bazel zal groe- ne waterstof met elektriciteit met waterkrachtcentrales in de Rijn worden geproduceerd. Die waterstof is voor de binnenvaart, maar ook voor de industrie en het wegtransport bedoeld. H₂-Hub Schweiz is op haar beurt weer lid van het tri-nationale wa- terstofinitiatief ‘3H₂’ tussen Frankrijk, Duitsland en Zwitserland. Dit netwerk in de ‘drielanden-grensregio’ concentreert zich op de aanleg van de H₂-pipeline-verbindingen, die aan zullen sluiten op het - nog aan te leggen - Duitse waterstofnet en dan import van groene waterstof mogelijk maken.
RPIS De Port of Switzerland doet de suggestie het digitale platform RPIS, het Multi-Port Information System dat in 2025 zal worden uitgerold, ook voor de tanktainer-logistiek te gebruiken. RPIS is een open IT systeem. Iedereen kan dus meedoen en iedereen kan zijn eigen terminal systeem of andere softwaresystemen erop aansluiten.
RPIS is samen met duisport en meerdere havens aan de Boven-Rijn opgezet als digitaal platform voor schepen en haventerminals om slots aan terminals te managen en te reserveren, aankomsttijden te monitoren en douane-processen - in ieder geval voor Zwitserland - digitaal af te handelen. “RPIS zou ideaal zijn om een overzicht van tanktainers in de haven te hebben. Via een, ik noem het maar ‘tank- tainer-module’ zou je bijvoorbeeld voor een haven de voorraad aan tanktainers kunnen registreren, waar ze staan en waar ze voor een volgend schip wanneer bereid gesteld moeten worden”, zegt Röthlingshöfer.
Binnen RH₂INE is men duidelijk blij met de Zwitserse deelname. Zwitsers hebben de naam praktisch en minder bureaucratisch te denken. “Klopt”, zegt ook Alexander Garbar van duisport glim- lachend. “Ze kijken met een zekere distantie naar de richtlijnen die de Europese Unie voorschrijft. De discussies krijgen met hen rond de tafel definitief een nieuwe dynamiek.”
RH2INE • 11
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136 |
Page 137 |
Page 138 |
Page 139 |
Page 140 |
Page 141 |
Page 142 |
Page 143 |
Page 144
