De haven van Bazel vanuit de lucht.
Foto Patrick Walde – Port of Switzerland
Havens langs de groene corridor van cruciaal belang
Voor de zero-emissie binnenvaart zijn onder- steunende functies van de havens die ze aandoen, van cruciaal belang. De RH2INE-initiatiefnemers zochten van meet af aan partners onder de binnenhavens langs de Rijn. Havenbedrijf duisport in Duisburg, de grootste binnenhaven van Europa, was de logische eerste aanspreekpartner.
Tussen Rotterdam en Duisburg varen immers de meeste binnen- vaartschepen met een groot deel van de vracht die over de Rijn wordt getransporteerd. Decarboniseren loont zich daar het snelst. Uiteindelijk moet de groene corridor hoog de Rijn op in Bazel ein- digen, bij de Port of Switzerland. Dat zal nog even duren, maar het havenbedrijf heeft zich onlangs bij RH₂INE aangesloten, vooruitlo- pend op de toekomst. Twee havens, twee perspectieven.
Spits afbijten Duisport moet als eerste bewijzen dat de waterstofschepen die vanaf eind 2024 de haven aandoen, ervan op aan kunnen dat zij hun (groene) waterstof kunnen bunkeren. Het is niet de enige, maar wel de belangrijkste taak voor de havens binnen het Green Corridor project RH₂INE.
Alexander Garbar. Foto Port of Switzerland
Alexander Garbar, head of Corporate Development and Strategy bij duisport en vaste aanspreekpartner voor het RH₂INE-project, kijkt tevreden terug op de vijf projectjaren: “We hebben veel voor elkaar gekregen, zeker als je bedenkt dat we allemaal nieuw op het thema zitten.” Hij doelt op gemeenschappelijk onderzoek, naar de standaarden die rond de waterstof-tanktainers zijn overeengekomen,
naar vooruitgang in nieuwe regelgevingen. Tegelijkertijd wijst hij erop dat ook nog veel werk te verzetten is, vooral wat vergunningsprocedures en financiële steun betreft. Met het nieuwe secretariaat binnen de organisatie WaterstofNet is het in ieder geval
10 • RH2INE
mogelijk, zo zegt Garbar, om meer politieke druk in ‘Brussel’ op te bouwen. De havens kunnen dat parallel in hun eigen invloedssfeer doen. “Havens zijn namelijk de meest ‘aanwezige’ partners binnen RH₂INE”, zoals Garbar dat noemt. “Ze hebben een korte lijn naar de politiek, omdat de meesten in handen zijn van gemeenten en/ of regionale overheden. Wij kunnen dus makkelijker en vrij direct politieke invloed uitoefenen.”
Alexander Garbar
Havens hebben een korte lijn naar de politiek en kunnen
dus makkelijker en vrij direct politieke invloed uitoefenen
Waterstof geldt als gevaargoed. De regelgevingen waarmee de ha- vens zich moeten bezighouden, gaan dan ook voornamelijk over emissienormen, brandbeveiliging en over afstandsbepalingen voor opslag en overslag op het terrein. Des te strenger is het toezicht wanneer de haven dichtbij een woongebied ligt, zoals dat bijvoor- beeld deels in Duisburg en ook in Bazel het geval is. Voor de startfa- se is dat allemaal nog niet relevant, omdat de hoeveelheden water- stof nog gering zijn. Zolang er minder dan 3,5 ton in de haven wordt opgeslagen is er geen vergunningsplicht. Het gaat er echter om voorbereid te zijn voor de toekomst, wanneer er per dag meerdere schepen op waterstof vastleggen.
Basisvoorwaarden De grotere havens langs de corridor, zoals duisport, Rheincargo in Düsseldorf-Neuss en Keulen, Mannheim en nu dan ook intensiever Bazel, formuleren met elkaar de basisvoorwaarden voor de logistiek van de energiecontainers. “Rederijen moeten er immers zeker van kunnen zijn dat ze kunnen bunkeren”, zegt Garbar. In de beginfase is ook dat nog geen groot thema, want de schepen zullen niet flexibel, maar tussen twee of hooguit drie havens varen, verwacht Garbar.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136 |
Page 137 |
Page 138 |
Page 139 |
Page 140 |
Page 141 |
Page 142 |
Page 143 |
Page 144