COLUMN VARKENSHOUDERIJ
Niet praten met activist H
DEEL KENNIS MET GEÏNTERESSEERDE JOURNALISTEN Door Mari van Genugten, ondernemer in Sint-Oedenrode (N.-Br.)
et is hier nu actueel: activisten die inbreken en filmen binnen je bedrijf. Daar zijn we in Duitsland echter al langer aan gewend. Daar is in 2013 voor het eerst ingebroken bij een grote klant van ons en sindsdien zijn er nog vele inbraken en filmpjes gevolgd.
Ook in Duitsland staan de grotere bedrijven onder ex- tra aandacht en, zoals blijkt, niet alleen bij de overheid. Onlangs was ik bij een klant waar een groep activisten ingebroken had en vier uur lang filmde. De onderne- mer had extra mensen aangenomen om er voor te zor- gen dat alles er echt goed uitzag. De nieuwe dekstal was twee dagen van tevoren in gebruik genomen en zag er pico bello uit. Na vier uur filmen was een biggetje met een grote vleeswond het enige negatieve wat ze gevon- den hadden. De wond was waarschijnlijk veroorzaakt door een beet van een geschrokken zeug. Hoewel alles goed in beeld gebracht was en het er naar mijn mening goed uitzag, waren er toch veel negatieve reacties op de beelden. Daarmee komen we bij de kern van de zaak: er zijn bijna geen mensen meer die weten hoe dieren gehouden worden. Daardoor zijn er veel mensen die de huidige manier van dierhouderij negatief vinden. Ik heb zelf een keer in Duitsland voor de televisie een gesprek gevoerd met een actiegroep die demonstreerde tegen een bedrijf dat wij aan het bouwen waren. Daar is nauwelijks een beginnen aan. De actiegroepen hebben
10 tot 20 vaste negatieve standpunten, die iedereen wel kent en waar ze zeker niet van af te brengen zijn. Ook hebben wij een keer een cameraploeg van Zem- bla op ons bedrijf gehad. Dat ze veel macht hebben, weten deze journalisten zelf ook. Ze vertelden mij dat ze in 5 minuten beeld net zoveel kunnen laten zien als je in een boek kunt opschrijven. Ze hebben een halve dag gefilmd, ik heb ze alles laten zien en wat wordt er uitgezonden? Nog geen 10 minuten met beelden die ze zelf willen laten zien en die waren niet positief. Pas zag ik op tv een enthousiaste pluimveehouder die zijn bedrijf aan een activist liet zien. Het bleek al direct dat deze activist geen enkele interesse had in de belan- gen van de veehouder. Hij was er duidelijk alleen op uit zichzelf en zijn standpunten te promoten. Met deze ervaring zie ik het niet zitten om met acti- visten te praten. Ze krijgen daarmee alleen maar nog meer aandacht. Die tijd kun je veel beter gebruiken om een geïnteresseerde journalist te zoeken die voldoende tijd, en dan noem ik een half uur, aandacht wil beste- den aan je bedrijf en waar we in de veehouderijsector mee bezig zijn. Een scholingsprogramma over de veehouderijsector in Nederland voor groep 8 met een excursie naar een bedrijf lijkt me een goede mogelijk- heid om iedereen een keer in zijn leven kennis te laten maken met onze sector. Een mooie opgave voor LTO Nederland, waar ik graag aan zou meewerken.
BOERDERIJ 104 — no. 25 (19 maart 2019)
65
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
