COLUMN VARKENSHOUDERIJ
oor ons is 2020 best een spannend jaar. Hoe zal het lopen? Voorlopig ben ik gek druk. Ik ben aan het stoppen met produceren van var- kens. Volgende week moet de laatste groep zeugen werpen. Gisteren heb ik biggen verkocht die we anders zelf oplegden en zojuist heb ik weer een vracht slachtvarkens geladen.
“Hoe vaak nog?”, denk ik dan. Je zou denken dat je tijdens het afbouwen van je bedrijf minder druk wordt. Nou, echt niet. Ik ren de benen onder mijn kont vandaan. Dat is ook wel te verklaren. We hebben al een medewerker minder, en de andere is grotendeels op ons nieuwe stekje aan het helpen met de verbouwing. Dus ik loop weer heel ouderwets alleen de varkens te verzorgen.
Gelukkig kan ik de medewerker nog wel hierheen roepen om te helpen zoals gisteren en vanmorgen. We hebben 450 biggen geladen die nu onderweg zijn naar Spanje. Daar wil ik ook wel heen. Maar ja, dat zit er nog even niet in. Op 1 mei moeten we de boerderij opleve- ren aan de koper. Dan moet dus ook de verbouwing van ons nieuwe plekje klaar zijn. Dat huis is in 1970 gebouwd. Toen was isoleren een wereldvreemd iets, dat deden ze nog niet bij de gasprijs van 3,4 cent per kuub. Wij nu wel. Maar dat betekent wel dat in het hele huis alle plafonds en wanden ver- nieuwd moeten worden. Ook de spouwmuren en de
Toch nog beredruk V
AFBOUWEND EN DRUKKER DAN OOIT Dirk Dekker, varkenshouder in Nijkerk (Gld.)
vloer van het huis worden van isolatie voorzien. Boven zijn we inmiddels klaar. Nu hebben we nog vijftien weken om de benedenverdieping af te krijgen. Beneden is er een slaapkamer en badkamer zodat we hier rustig oud kunnen worden. Ook de aanbouw waar de nieuwe keuken in komt, hebben we al klaar. Als boer ben je gewend om in de woonkeuken te leven. Daarom willen we een ruime keuken realiseren. En dat lukt. In het hele huis komt vloerverwarming die elektrisch gevoed wordt door de zonnepanelen. Straks hebben we dus mooi geen energiekosten meer. Ook is er een eigen waterbron aanwezig met heel mooi water, die nog uit zichzelf loopt. Ik dacht dat die niet meer bestonden. Sinds het droogleggen van de Flevopolder zijn heel veel bronnen gestopt met uit zichzelf stromen. Als het allemaal volgens plan loopt, zijn wij in mei met pensioen. In ieder geval wel gestopt met varkens houden. “En wat ga je dan doen?”, vragen veel mensen mij. Eerst maar eens een poosje vakantie houden, denk ik. Misschien wel in Spanje kijken hoe onze biggen het daar doen. Ik wil heel graag wat meer van de wereld zien. Er wordt mij van alles aangeboden maar ik heb mezelf beloofd voorlopig niemand iets te beloven. Ik wil nu ook wel eens een poosje niet zeven dagen in de week altijd maar druk bezig zijn. Of ik dat kan? Geen idee. De tijd zal het uitwijzen. Wij gaan in ieder geval leuke dingen doen met onze kleinkinderen.
BOERDERIJ 105 — no. 16 (14 januari 2020)
57
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76
