This page contains a Flash digital edition of a book.
NIEUW-GUINEAVETERAAN FRANK SCHARFF NAM DEEL AAN EXPEDITIE STERRENGEBERGTE


‘Ze hebben ons nooit wat ze zochten’


Marinier Frank Scharff (78) nam als springstofspecialist in 1959 deel aan de wetenschappelijke Expeditie Sterrengebergte in Nieuw-Guinea. Hij was een van de 22 begeleidende mariniers, die de veiligheid van de expeditieleden moesten waarborgen. Soms assisteerde hij een antropoloog bij metingen van Papoea’s; ogen, oren, lichaamslengte, alles werd opgemeten.


Door: Anne Salomons S


chool was voor de jonge Frank Scharff geen pretje. In Indo- nesië had hij bijna vier jaar in een jappenkamp gezeten en


toen hij in Nederland voor het eerst naar school ging, was hij al 11 jaar. Een achterstand die niet makkelijk was in te halen. Maar toen hij in 1955 werd opgeroepen voor de dienstplicht lonkte het avontuur. Scharff werd marinier en vertrok in 1957 naar Nieuw-Guinea waar hij op Biak bij het versterkte mobiele peloton de demolitiespecialis- ten ging vervangen. Het was daar vooral patrouilles lopen en patrouilles varen. “De natuur was prachtig, met schitte- rende orchideeën, daar had ik toen als jonge knaap echter niet veel oog voor”, aldus Scharff. “Ik moest met springstof clearings maken van zo’n 6 bij 6 meter, dan zocht ik als eerste een grote boom en blies die op, die boom nam in zijn val dan ook kleine boompjes en andere flora mee. Nu, achteraf, vind ik dat zonde van de natuur.” Regelmatig moest de marinier ook mee op patrouille in de amfibische Martin Mariner. Scharff: “Oorspronkelijk een watervliegtuig voor maximaal acht passagiers, waar wielen onder waren gezet.” Het toestel had een slechte repu- tatie, er was al een alarmerend aantal Martin Mariners gecrasht. Scharff was daarom altijd blij als hij weer veilig was geland. “Ik was die vluchten meer dan zat, dus toen ik hoorde dat ze voor een expeditie naar het Sterrengebergte iemand zochten die met springstof


44 maart 2016


om kon gaan, heb ik mij hiervoor aan- gemeld. Niemand wist toen eigenlijk waar die expeditie nou voor diende, alleen dat wij als mariniers de geleer- den moesten beschermen.” Omdat Scharff op Sumatra was geboren, sprak hij vloeiend Maleis. Daarnaast was hij springstofspecialist en die waren hard nodig om clearings te maken voor de helikopters. Daarmee voldeed hij aan de voorwaarden voor deelname aan de meer dan zeven maanden durende expeditie.


Springstof Het op 1260 meter hoogte gelegen basis- kamp Ok-Sibil was de uitvalsbasis van waaruit alles omhoog werd gebracht door Papoeadragers. “Van de laagvlakte naar Ok-Sibil was voor mij ook meteen de zwaarste tocht”, vertelt Scharff. “Ik was aanvankelijk met mijn buddy Hans Vlaanderen en een toegevoegde politieagent, die onderweg af moest haken vanwege ziekte. Ik liep voor- of achteraan en moest ook de dragers beschermen. Vooral de verantwoording voor zoveel mensen en altijd zorgen dat je uitkwam met het eten maakten het zwaar. Toen we na vier weken aankwa- men, was ik trots dat we zonder inci- denten de mensen hadden afgeleverd.” De ontmoeting met de deelnemende wetenschappers bleek geen onverdeeld genoegen van zijn kant: “Ze waren hooghartig en egoïstisch en onderling klikte het bij hen ook niet. De een vond zijn onderzoek belangrijker dan dat van


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65