This page contains a Flash digital edition of a book.
EU-missie Atalanta: met landingsvaartuigen van Hr.Ms. Johan de Witt dicht bij de kust wordt piraten belet hun praktijken uit te voeren. Foto: ministerie van Defensie


Peter Lenselink. Foto: privécollec- tie Peter Lenselink


link. Het oppakken, berechten en daarna opsluiten van piraten is goed geregeld, mede omdat piraten kunnen worden berecht op onder meer de Seychellen. Ook hield de EU de contacten warm met de president van Somalië. Met trots laat Lenselink op zijn laptop een filmpje zien van een uniek bezoek van de president aan de Johan de Witt. Missies van de EU hebben onder Nederlandse militai- ren nogal eens de naam stroperig te zijn in de besluit- vorming en onduidelijk in de uitvoering: alle lidstaten moeten een zegje kunnen doen en eenmaal in de prak- tijk lopen belangen tussen deelnemende landen uiteen. Volgens Lenselink was operatie Atalanta allesbehalve dat. “Er was een helder mandaat, de missie diende een duidelijk doel, er was een voortreffelijk operationeel hoofdkwartier in Northwood en ook landlocked landen van de EU konden meedoen.” Zodoende waren het niet alleen de maritieme naties bin- nen de Europese Unie die mens en middelen leverden voor Atalanta. Een land als Luxemburg zonder marine leverde patrouillevliegtuigen die vanaf de Seychellen verkenningsvluchten maakten. Zo werden de lasten van de missie verdeeld onder de EU-lidstaten. Volgens Lenselink was Atalanta een goed voorbeeld van mili-


taire samenwerking binnen de EU. “Atalanta kan als een blauwdruk dienen voor toekomstige operaties van de Europese Unie.” Overigens sloten ook niet-EU-landen, zoals Noorwegen en Oekraïne, zich aan bij Atalanta. De staf van Lens- elink bestond uit dertien landen. De helft van de staf- officieren onder zijn bevel bestond uit Nederlanders. De staf stuurde vier tot zes fregatten aan, evenals het Auto- nomous Vessel Protection detachement (een gewapende eenheid van de mariniers aan boord van koopvaardij- schepen ter beveiliging). Daarnaast beschikte de staf over vier patrouillevliegtuigen plus de helikopters aan boord van de marineschepen.


Piraterij en het waterbedeffect Hoewel de laatste succesvolle kaping alweer dateert uit 2012, besloot de Europese Unie de missie tot eind 2016 te verlengen. Heeft de missie, die al sinds 2008 loopt, nog wel zin als de piraten geen geslaagde kaping meer doen? Lenselink: “Ik ben ervan overtuigd dat de kapingen weer terugkomen zodra de bescherming van de marineschepen wegvalt.” Dan is er nog het water- bedeffect: als de piraten op één plek worden verstoord, duiken ze ergens anders op. “De wil en mogelijkheid om te kapen is er nog steeds”, zegt Lenselink. Maar de hoogtijdagen voor de piraten lijken in het verle- den te liggen. Tot 2012 viel er grof geld te verdienen in de piratenbranche: onderzoekers van de Wereldbank becijferden dat in de periode 2005-2012 tussen de 339 en 413 miljoen dollar aan losgeld is betaald. Rederijen waren veel geld kwijt aan de kapingen. Dat geld moest ergens vandaan komen, met stijgende transportkosten tot gevolg. Lenselink: “Het nut van een antipiraterij- missie is heel simpel uit te leggen: als een vrachtschip van China naar Europa moest omvaren via Kaap de Goede Hoop, zou zoiets als een iPad in Europa een stuk duurder worden.”


maart 2016 15


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65