Wat neemt u altijd mee in uw plunjebaal?
“Ik neem altijd overal sigaren mee naar toe. Want hoewel ik geen echte roker ben, vind ik niks lekkerder dan af en toe een moment te nemen om een hele lekkere sigaar te roken.”
Wanneer was de plunjebaal een zware last?
“Toen ik een keer als commandant terug- kwam van een hele zware oefening in Duits- land, waren de mannen bezig met ontladen bij de loodsen. Toen zat iemand op een hef- truck een beetje te dollen en die viel om. Hij kwam er zelf onder te liggen en was op slag dood. Dat was wel een hele erge domper. Zijn ouders waren gescheiden en ik moest naar de vader en de moeder met het slechte nieuws. Ik had gelukkig de steun van een hele goede dominee.”
Kolonel b.d. Louis Timmermans: “De anjer is een uiting van respect en waardering van de samenleving voor veteranen.” Foto Karin Stroo
was in principe beschadigd, psychisch of fysiek, en had de BNMO nodig om bijvoorbeeld het militair invaliditeitspen- sioen te krijgen waar hij of zij recht op had. Daar kwamen altijd processen van. Dus mijn voorganger bij de BNMO, Nic Smit, is naar de minister gegaan om toestemming te vragen of iemand in actieve dienst voorzitter mocht worden van de BNMO.”
Spagaat
“Het was een spagaat waar ik in terecht- kwam, maar ik heb altijd partij gekozen voor
de BNMO. Dat kon ik ook met volle overtuiging doen omdat het ministerie van Defensie na de oorlog helemaal niets voor veteranen had gedaan. Als een soldaat iets overkwam, zei zijn commandant: ‘Maak je geen zorgen!’ Maar zo iemand had daarna een advocaat van de BNMO nodig om te krijgen waar hij recht op had. Zo was het. Die vragen van oorlogs- en dienstslachtoffers waren dus heel legitiem. Ik beschouwde het als een plicht van Defensie om goed voor hen te zorgen. Maar dat is mij nooit aangewreven vanuit de krijgsmacht.”
Dienstslachtoffers
“Op een gegeven moment was alles veteranen wat de klok
sloeg. Daardoor dreigde een andere categorie militairen in vergetelheid te raken: de dienstslachtoffers. In die tijd van dienstplicht en een groot leger gebeurden vaak ongelukken en dat betrof dan veelal jonge jongens die de rest van hun leven bijvoorbeeld in een rolstoel terechtkwamen. Die groep voelde zich ook binnen de BNMO een beetje achtergesteld en daar heb ik me voor ingezet. Nu worden dienstslachtoffers in menig opzicht gelijkgesteld met veteranen, dat geeft me een voldaan gevoel.”
Wat zou u er nu in willen stoppen of uit willen halen?
“Mijn gevechtslaarzen, daar heb ik altijd een hekel aan gehad! Als ik op die dingen mar- sen liep, kreeg ik altijd blaren. Daarvoor in de plaats zou ik er hele goede bergschoenen in stoppen, want ik wandel graag.”
Wat moet een militair standaard in zijn plunjebaal meenemen?
“Refererend aan de tijd dat ik hoofd Werving en Selectie was, vind ik het erg belangrijk dat je alle skills hebt voor het militaire vak, maar aan de andere kant ben je als militair ook mens. Dus empathisch vermogen heb je ook heel hard nodig. Verder mag ook niet ter dis- cussie staan dat je een teamplayer bent. Niet voor niets zeggen militairen die onderschei- den worden: ‘Ik heb het niet alleen gedaan!’”
januari-februari 2016
39
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65