This page contains a Flash digital edition of a book.
MET DE DUIVEL AAN TAFEL EN AFSCHEIDSBRIEVEN IN EEN HOTEL


Gegijzeld tijdens een vredesmissie


Rwandaveteraan Hans van Leest en Bosniëveteraan Johan de Jonge hebben beiden tijdens hun missie bange dagen beleefd. Van Leest werd gevangengenomen door een rebellenleger, De Jonge werd gegijzeld door de Serviërs. Gelukkig kunnen zij het allebei nog navertellen. Dit is, in het kort, hun verhaal.


Door: Anne Salomons H


ans vanLeest, nu 66 jaar, was trans- portleider op vliegbasis Woens- drecht toen hij op 25 juli 1994 ‘vrij- willig verplicht’ werd aangewezen voor de humanitaire operatie Provide Care in Zaïre, bedoeld om de ergste nood onder de Rwandese vluchtelingen te lenigen. Alleen al in Goma, net over de Rwandese grens, zaten meer dan een miljoen Rwandezen, vooral Hutu’s, gevlucht voor de RPF, het Tutsi-rebel- lenleger.


Het eerste ‘paarse’ Nederlandse detachement bestond uit 112 man. Van Leest maakte als plaatsvervangend transportleider deel uit van de transporteenheid. “Ik had natuurlijk op tv al gezien welke humanitaire ellende zich daar


afspeelde, maar eenmaal in Goma aangekomen, werd de omvang van de ramp pas echt duide- lijk”, aldus Van Leest. “Ik kwam van de hemel in de hel. We waren gelegerd in een tenten- kamp aan het Kivumeer en nog geen tien meter buiten de poort lagen de lijken langs de kant van de weg.”


Onpartijdige hulporganisatie De eerste dagen was Van Leest zeer ontdaan


van wat hij daar allemaal zag. “Ik heb stenigin- gen gezien, vermoorde mensen die ze gewoon lieten liggen, honderden dode lichamen die met een shovel in een kuil werden gestort.” Hij besloot deze gebeurtenissen voorlopig diep weg te stoppen, maar het stond zoals hij benadrukt allemaal wel op ‘de harde schijf’. Zijn transportgroep was verantwoordelijk voor het transport van voedsel, drinkwater en medicijnen naar de vluchtelingenkampen rond Goma. “We losten de vliegtuigen, zetten alles op trucks en brachten de spullen naar de opslagplaatsen van hulporganisatie Artsen zon- der Grenzen, waar we toen mee samenwerkten. Overigens verliep dat nogal moeizaam want Artsen zonder Grenzen wilde zo onpartijdig


Rwandaveteraan Hans van Leest: “Ik zag honderden dode lichamen die met een shovel in een kuil werden gestort.” Foto: Birgit de Roij


16 MEI 2014


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64