níet de organisatie’


nis en kunde biedt Wounded War- riors Netherlands een platform en zorgt dat (aspirant) DIG-dragers en hun gezinnen uit een emotioneel en financieel isolement blijven.’ Het bestuur van WWNL is onbezoldigd, maar er kan eventueel gebruik wor- den gemaakt van betaalde krachten, sprekers en kennis om de continuï- teit te waarborgen. Wie kunnen er lid worden? Brouwer: “Nederlandse (ex-)militairen met een psychische en/of lichamelijke aan- doening, opgelopen gedurende de diensttijd bij de Nederlandse krijgs- macht en in het bezit van het Draag- insigne Gewonden. Maar ook de partners en kinderen van een al dan niet overleden militair in het bezit van een DIG. Juist het gezin vinden we heel belangrijk.” Militairen en veteranen kunnen zich ook als aspi- rant-lid aanmelden wanneer zij een hulpvraag hebben voor letsel dat volgens hen ontstaan is in en door de dienst, waarvoor nog geen erkenning is afgegeven. “Zij blijven aspirant-lid totdat zij voldoen aan de criteria voor het lidmaatschap.”


Voor meer informatie en aanmelden lidmaatschap: www.woundedwarriors.nl


WWNL-leden aan het woord


Dianne Muis (31) is partner van een DIG-drager en heeft een achtergrond in het maatschappelijk werk. “Ik vind het een prettig idee dat het een beginnende vereniging is en dat ze niet kijken of je wel in een protocol past, maar zich rich- ten op de vraag: wat heb je nu echt nodig?” Muis heeft zich meteen aangemeld als vrijwilliger voor WWNL. “Ik ben tenslotte als partner van een veteraan met PTSS ervaringsdeskundige. Ik zou mee kunnen denken over hoe partners onder- steund kunnen worden en misschien kan ik iets beteken in buddycontacten of nuldelijnshulp.” Wat haar ook bevalt aan WWNL zijn de laagdrempeligheid en de korte lijntjes. Via de Facebookpagina of Twitter kun je snel aan informatie komen. Muis: “Het gebruik van social media is ook meer van deze generatie, het spreekt vooral jonge veteranen aan.”


Gijs van Berkel (53), DIG-drager en Libanonveteraan, vindt het vooral belangrijk dat er nu eindelijk een vereniging is speciaal voor ‘jongens die gewond zijn’. Van Berkel: “Je kunt er ook met vragen terecht en ze organiseren dagjes uit met z’n allen.” De Libanonveteraan, die met PTSS kampt, heeft het DIG op zijn arm laten tatoeëren en op zijn borst draagt hij de tekst Not all war wounds are visible… (zie pag. 39). Op veteranendag loopt Van Berkel altijd met de Nederlandse UNIFIL Vereniging mee in het defilé. “Maar als WWNL straks ook meedoet, dan ga ik om en om meelopen.”


APRIL 2013 9


Het bestuur van WWNL met vlnr Gert- Jan Gort, Eugene Sandel, Ed Brouwer en Luc van Poelje.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64