gezien. Na twee maanden officiers- opleiding werd ik dan ook terug- geplaatst naar Ossendrecht waar een kapitein het bestond mij een chauf- feursopleiding aan te bieden met de woorden ‘eens kijken of je dat wel kan.’ Alsof het mijn schuld was dat die officiersopleiding mislukt was. Tot en met de 3-tonner haalde ik mijn mili- taire chauffeursdiploma’s en na ijdele maanden van motoren poetsen met bokkenpoot en petroleum gaf ik me op als vrijwilliger voor Nieuw-Guinea om nog iets van mijn diensttijd te maken. Op Biak gold een tropenrooster dat mij gelukkig de mogelijkheid bood om na 13.00 uur het (marine)kamp te verlaten voor een burgerbaantje bij KLM Hotel ’t Rif als assistent van de receptie, voor zover militaire omstan- digheden in 1962 dat nog toelieten. Dat dit bovendien een welkome aanvul- ling was op mijn soldij van 1 gulden per dag behoeft geen betoog. Na een verblijf van elf maanden werd ik plot- seling drie weken eerder dan voorzien gerepatrieerd in april 1962 en op mijn huisadres gedropt. Mijn alleenwonende moeder wist van niets en leek water te zien branden toen ik ineens voor haar neus stond. Geen officiële, noch speci- ale particuliere ontvangst dus. Pas in 1994 (dus 32 jaar na dato) kwamen mij toevallig krantenberichten onder ogen over een kennelijk bestaand Nieuw- Guinea Herinneringskruis. Voor een oproep Bescherming Burgerbevolking wist men mij wel te traceren! Een half jaar later plofte tussen de reclamefol- ders het Nieuw-Guinea Herinnerings- kruis bij mij in de brievenbus. Hoezo uitreiking door burgemeester of in de kazerne met woorden van waardering? Wat kon en mocht je met ‘versiersel met baton en bijbehorend certificaat’?
Het Indië-monument in Roermond. Foto: archief Vi
Geen woord daarover, zoek het maar weer zelf uit. U begrijpt dat u van mij geen enkele krijgsmacht verheerlij- kende opmerkingen, zoals ik die in Checkpoint tegenkom, mag verwach- ten. Slechts minachting, onbetaalde slavenarbeid en totale onverschillig- heid waren en bleven mijn deel.
Wim Brand van Straaten, Amstelveen
Herdenking Roermond (2) Hoe onverzoenlijk kan men zijn om de Indonesische ambassadeur af te wijzen, nadat wij er in zijn thuisland een puin- hoop van hebben gemaakt. Mogelijk is het eerder een belediging voor hem als hij uitgenodigd zou worden. Het is te vergelijken met het uitnodigen door de Duitsers van onze ambassadeur bij oor- logsherdenkingen van hen. Dat zouden wij ook nog niet op prijs stellen. Laten we de discussie snel stoppen.
C. Overwater, Dronten Teruglopende faciliteiten voor
veteranen Als veteraan ben ik woonachtig in Den Haag en heb ik in de loop der jaren gebruik mogen maken van bepaalde door Defensie verleende faciliteiten. Zo heb ik gebruik kunnen maken van VAFAMIL (Stichting Vakantie Faciliteiten Militairen; red.) en op de Alexanderkazerne van de sportzaal met apparatuur. De Alexanderkazerne is inmiddels afgebroken en de sport ver- plaatst naar het marinegebouw. Laatst was ik weer op de kazerne om naar VAFAMIL te gaan op de openingsuren, maar er was niemand aanwezig, zonder opgaaf van redenen. Telefoneren heeft geen zin omdat je dan een ingesproken bandje krijgt dat geen enkele aanwij- zing geeft naar het hoe of wat. Bij de wacht van het marinegebouw heb ik gevraagd of ik wederom gebruik mocht maken van de sportfaciliteiten. Het ant- woord was: “Nee meneer, u heeft geen autorisatie!” En daar kon ik het mee doen. Geen vakantie via VAFAMIL en niet meer sporten op de kazerne. Een beetje jammer!
Frans van Dijk, Den Haag
Correctie
Checkpoint 2-2013 Check Up (pag. 6)
De documentairereeks Die vijf dagen van mei 1940 wordt door de NTR uitgezonden op Nederland 2 in plaats van Nederland 3.
Marinekamp op Biak. Foto: archief APRIL 2013 41
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64