This page contains a Flash digital edition of a book.
Korea (2)


Even een kleine reactie van mij op het commentaar van de heer A. van de Valk in Checkpoint 2-2014 op het artikel ‘Uniformstukken in museum Korea’ in Checkpoint 1-2014. Hij vraagt hier welke klap hebt u gehad? Wat de heer Van de Valk niet weet, is dat er in mijn verhaal een gedeelte is weggelaten omdat het anders niet meer paste op de pagina van Dubbel Check. De klap die ik gehad heb na mijn diensttijd 1947-1980 was niet van Korea, maar van dertien bombar- dementen op Venlo, waardoor ik twee keer onder het puin lag. De beschietingen van de Engelse artillerie aan de andere kant van de Maas, waarbij in mijn straat 23 zwaargewonden vielen, waaronder ook mijn vader en 13 doden. Daarop volgde een ver- plichte evacuatie,


waarbij we lopend 30 kilometer door sneeuw en ijs naar Duitsland moesten om met een mogelijke trein via Duitsland naar Overijssel te gaan (wat niet gebeurde). Na de niet aflatende beschietingen van Engelse jagers en bombar- dementen in Duitsland werd ik bevrijd door Amerikaanse soldaten. Ik heb toen zes weken kantje boord gelegen vanwege buiktyfus.


H.P. Repping, Zwolle


jongens niet meer als leugenaars te boek laten staan. Het is nog niet te laat om de waarheid te laten zegevieren, al zal men dat in de Knesset in Jeruzalem niet erg waarderen. Maar duurt eerlijk niet het langst? Er zijn vast nog oud- dienstplichtigen en gewezen militairen die gefrustreerd en mentaal nog steeds belast rondlopen mede vanwege deze gebeurtenis.


Ab Woudstra, Miami, USA


Honderd jaar militaire luchtvaart (slot)


Als een van de gedode lichamen een gordel droeg met 15 kilogram spring- stof, dan was deze ongetwijfeld al bij de eerste explosie om 12.05 uur van een antitankgranaat mede ontploft. Zo niet dan toch om 12.09 uur. Maar dan was het een dergelijke harde klap geweest dat er van de lichamen weinig over zou zijn gebleven. Dan kan je geen twee brancards met slechts twee plastic zakken de wadi uitdragen, want dan kom je simpel lichaamsdelen te kort. Israël heeft de Conventie van Genève met dit akkefietje ernstig geschonden. Maar waar heeft en had Israël wél een boodschap aan? En dan ook nog met de complimenten van de generaal Avigdor Ben-Gal, bijgenaamd ‘Yanush’. Duidelijk was, en is waarschijnlijk nog steeds, dat men geen of zeer weinig res- pect had en heeft voor de lichamen van dode Arabieren (Palestijnen). Ik denk dat nog veel Unifillers gefrustreerd zijn vanwege die gebeurtenis zoals Filius terecht aangeeft, temeer omdat zowel de VN als het Nederlandse kabinet nota bene hun excuus aanboden. Dat is toch de omgekeerde wereld en eigenlijk


onbestaanbaar? En dan luidt de conclu- sie dat ze niet rapporteerden wat ze fei- telijk zouden hebben gezien, maar wat ze dachten te zien. Je moet maar dur- ven. Wij zaten in een gebied dat Israël liever zelf onder zijn hoede had. Israël wilde véél harder optreden. De neutra- liteit van UNIFIL was Israël een doorn in het oog en zeker militairen van lan- den waarmee ze bevriend zijn. In feite waren wij, Nederlandse pottenkijkers, niet welkom, maar we zaten er als vre- desmachtmilitairen wel. Israël vond dat wij maar softies waren, want zoals zij het deden, infiltranten meteen van het leven beroven, is dé manier. Een en ander heeft tot gevolg gehad dat ik, die altijd fel pro-Israël was, nu een diep wantrouwen jegens deze staat heb die alles maar naar eigen goeddunken doet en zich niet stoort aan welke wetgeving dan ook als het hem niet goed uitkomt. Ik ben overigens niet de enige wat dat betreft. De Unifillers zaten wel degelijk goed met hun minutieuze observatie, maar dat werd niet ‘gepikt’ door Israël. Het zou Rutte sieren om deze deksel alsnog van de beerput te halen en de


Ik verheugde mij op het artikel over honderd jaar militaire luchtvaart (Checkpoint 9-2013), daar ik vrij wei- nig over de luchtvaart vermeld vind in Checkpoint. Dat laatste is waar- schijnlijk te wijten aan het feit dat er weinig over de luchtmacht te vertellen is, maar ik hoopte na honderd jaar een interessant verhaal te mogen verwach- ten. Helaas was ik net als eerdere brievenschrijvers (Checkpoint 1-2014) ietwat teleurgesteld, maar zij schre- ven niet over wat ik zo graag gelezen had. Namelijk over het 322 Spitfire Squadron. Dit RAF Squadron werd in 1944 in Engeland samengesteld met merendeels Nederlandse vliegers (een ervan, kapitein-vlieger b.d. Hendrikx, is nog steeds bijzonder ‘in leven’). Na de oorlog gingen we als 322 Spitfire Squadron vanuit Nederland met onze Spitfires op de Sloterdijk naar Neder- lands-Indië en maakten de tweede politionele actie mee, maar dat schijnt in Nederland een feit te zijn waar men niet over praat. Praten of niet, ik had gehoopt dat dit squadron ergens in de honderd jaar militaire luchtvaart een vermelding waard was.


Harry van Gorkum, Coreley, Shropshire, Engeland


Aanvullingen en correcties


Checkpoint 2-2014 Ooggetuige coup Westerling (pag. 46)


De genoemde brief van Joop Wubben werd gepubliceerd in Checkpoint 10-2013.


APRIL 2014 41


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64