Spiegel


Tekst: Martijn Reinink


Op deze plek verhalen schrijvers, journalisten en publicisten over een persoonlijke ervaring met de gezondheidszorg en houden ze (para)medici hiermee een spiegel voor.


Bedscène


Misschien wist hij zich met de situatie geen raad


Ik hoorde zware voetstappen op de trap, maar kon de tred niet thuisbrengen. Terwijl ik me op eigen terrein bevond. Jarenlang had Patrick Kluivert me op deze zolderkamer aangestaard vanaf de deur. Samen met het Ajax-behang en mijn profvoetbaldroom was hij in stukjes bij het oud papier beland. Zijn opvolger heette Carmen Electra, een Baywatchmeisje. Ze keerde me haar rug toe en gluurde uitdagend achterom waardoor je net het puntje van haar tepel zag. Carmen had moeten wijken toen mijn vriendin een blijvertje bleek. De deur ging open. Het was mijn huisarts. We kenden elkaar een beetje, van het voetbal. Mijn huisarts’ blik schoot meteen naar het meisje met wie ik mijn lakens deelde. Ze had op de basisschool een latrelatie met zijn oudste zoon gehad. “Goh”, begon hij, “hebben jullie... uh...” “Al vijf jaar”, zei ik. “Oh”, klonk het verbaasd, waarna de dokter een tel zweeg, op de bedrand plaatsnam en zich herpakte. “Hoe gaat het?” Ik vertelde hem dat ik de nacht ervoor in het ziekenhuis niet had geslapen. En dat het daarbeneden nog steeds pijn deed. Mijn huisarts boog zich naar voren. “Mag ik even kijken?” Ik schoof de deken opzij, trok behoedzaam mijn boxershort omlaag en toonde hem de wond en mijn halflege balzak, die hij als een kunstwerkje gadesloeg. “Goh, doen ze dat tegenwoordig zo”, lispelde mijn huisarts. De uroloog had de operatie een rou- tineklusje genoemd. Binnen twintig minuten had hij tumor en bal ver- wijderd.


Martijn Reinink (1986) studeerde in juni 2012 cum laude af aan de Hogeschool voor Journalistiek. Sindsdien staat hij onder contract bij PiuCalcio in Deventer, publiceerde hij in onder meer Hard gras, Ajax Magazine 1900 en VARAgids en schreef hij als co-auteur Brieven aan Bert – 12 adviezen voor de bondscoach.


054 juli/augustus 2013 ArtsenAuto


Mijn huisarts kroop nog iets verder bij ons op bed en richtte zich tot mijn vriendin. “Zit je nog op korfbal?” “Al jaren niet meer”, zei ze. “Zonde”, vond mijn huisarts. Hij wist nog dat mijn lief had samengespeeld met zijn zoon. Misschien dacht mijn huisarts dat het me goed zou doen over koetjes en kalfjes en zijn kroost te praten een dag nadat mijn linker testikel was verwijderd. Misschien wist hij zich met de situatie geen raad, zocht hij naar een gepaste houding, die hij niet kon vinden, en lag hij daarom aan ons voeteneinde. Mijn huisarts strekte zich uit over de hele breedte van het bed en vroeg: “Hoe gaat het met voetbal?” Hij schatte dat ik minstens een half jaar uit de roulatie zou zijn. “Chemotherapie, dat hakt erin.” Een van zijn zoons voetbalde ook al een poosje niet; hij was op reis. Ik schrok van zijn voorspelling, de uroloog had hierover nog niets gezegd, waardoor ik niet meekreeg waar zijn avontuurlijke zoon uithing. Een week later zag de radioloog geen uitzaaiingen op de scan, waardoor chemotherapie niet nodig was. Ik heb het afgelopen seizoen geen wedstrijd gemist. Mijn huisarts heb ik weleens langs de zijlijn zien staan en dan vroeg ik me af of hij zou den- ken: ik had het toch bij het verkeerde eind. Of: zouden ze nog verkering hebben?


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124  |  Page 125  |  Page 126  |  Page 127  |  Page 128  |  Page 129  |  Page 130  |  Page 131  |  Page 132