<
Tekst: Roel Notten Beeld: Marcel Bakker | HiRez Images
Na een lange loopbaan als radioloog en hoogleraar-directeur radiologie ging Kees Klinkhamer op late leeftijd aan de slag als zelfstandig adviseur. Achter de geraniums zitten is niets voor hem. Naast langer doorwerken pleit hij ook voor meer financiële verantwoordelijkheid voor de oude dag.
V
oormalig radioloog Kees Klinkhamer (81) wil van ‘passief pensioneren’ niets weten. Na een lange carrière als radioloog en hoogleraar-directeur radio- logie, is hij als consultant
aan een tweede werkend leven begonnen. In die hoedanigheid adviseert hij Philips Medical Systems, Siemens en mkb-bedrij- ven. Terwijl hij ook privé genoeg te doen heeft; zijn twee huwelijken brachten hem drie kinderen en dertien kleinkinderen. “Geen een is er in de medische wereld terechtgekomen”, lacht hij. Hij kijkt tevreden terug op zijn loopbaan en de keuzes die hij hierin heeft gemaakt. “Als ik achttien was, zou ik weer voor genees- kunde en radiologie kiezen.” De behoefte aan een tweede leven
ontstond aan het einde van zijn loopbaan. Het bureaucratische geneuzel op de uni- versiteit ging hem tegenstaan: “Op een ge- geven moment kwam er een leuke dame mijn kantoor binnen. Ze had een rapport van mij gelezen en gaf mij op mijn mieter, omdat ik het had gewaagd over manuren te schrijven in plaats van over mensuren. Voor mij was dat de druppel die de emmer deed overlopen. Ik besloot te gaan adviseren, ik had toch genoeg relaties met het bedrijfs- leven. Ik pakte alles aan en rolde zo van het een in het ander.” En zo werkt Klinkhamer vrolijk verder.
Hij publiceerde de afgelopen jaren veel in kranten, waarbij hij steevast het belang benadrukte van blijven doorwerken. Stoppen met werken vergroot, volgens door Klinkhamer aangehaalde cijfers, de kans op Alzheimer en leidt tevens tot een grotere kans op vroegtijdig sterven. Toch speelde dit gegeven geen rol in zijn keuze om lang door te werken: “Ik vond het ge-
woon leuk. Ik heb een vrouw die nog zeer actief is, dat scheelt ook. Zij schildert. En als ik kijk naar oud-collega’s, dan word ik niet vrolijk. Velen zijn al overleden. Te vroeg gestopt met werken, denk ik in sommige gevallen.” Vrije tijd is niet alles, meent hij. “Elke
keer dezelfde fietstocht, elke keer dat bal- letje in dat putje slaan, dat weet je op een gegeven moment wel. En de gesprekken worden zo eentonig hè. Je sociale contac- ten vernauwen snel. Juist door te werken, hou je feeling met jongeren en weet je wat er speelt, wat er aan de hand is. Dat is zo belangrijk. Door mijn advieswerk- zaamheden heb ik bijvoorbeeld fysio- therapiepraktijken mogen helpen bij de omslag naar meer marktgericht denken en opereren.”
Vertrouwen Door zijn medische verleden en zijn adviesdiensten in de zorg heeft Klink- hamer een kritische blik ontwikkeld op het reilen en zeilen in de zorgsector. Hoe staat de zorg er in zijn ogen voor? “Trend- watcher Adjiedj Bakas, een goede vriend van mij, zei eens op een lezing: ‘Zorg is booming business.’ Dat vind ik ook. Maar daardoor zijn de adviesbureaus in de zorg als paddestoelen uit de grond geschoten. En die bureaus halen de Wouter Bossen en Ab Klinken van deze wereld binnen om aan de zorg een goedbelegde boterham te verdienen. Maar hebben deze bureaus ook
het beste met de zorg voor?” Diezelfde vraag kun je volgens Klinkhamer stellen aan Tweede Kamerleden die bijvoorbeeld een achtergrond hebben in de economie maar gezondheidszorg in hun porte- feuille. “Zij hebben nooit de poep en pies uit het ziekenhuis geroken. Economen kennen de prijs van alles, maar niet de waarde. Dat gaat voor de zorg zeker op.” Klinkhamer wil terug naar de situatie
waarin de arts weer de regie heeft. “Daar ligt het vertrouwen. Dan is het wel belang- rijk dat er inderdaad sprake van vertrou- wen is. Dat is op dit moment niet mak- kelijk met al die negatieve verhalen over fraude en zo. Het vertrouwen is geschaad, dat is echt heel slecht. Ik weet niet of al die politici en economen zich dat realiseren.” In een ander voorbeeld noemt hij Wilna Wind van patiëntenfederatie NPCF. “Zij zegt dat er veel geld wordt verspild omdat geneesmiddelen worden weggegooid. Maar zij vergeet te zeggen dat 70 procent van de patiënten de medicatie niet slikt door therapieontrouw. In Duitsland hebben ze dat goed begrepen; mensen die hun pillen niet slikken, kunnen een opfrissingscursus therapietrouw volgen en krijgen vervolgens 10 procent korting op de aankoop van hun geneesmiddelen. Zo kun je er dus ook mee omgaan. Het is maar net hoe je de zaken voorspiegelt.” Om het vertrouwen in medici te her-
stellen, moet de huisarts een centrale rol krijgen, meent Klinkhamer. Hij gruwelt
‘Jongens! We zitten allemaal weleens wat zwart te kijken, maar dan zijn we toch niet direct met zijn allen depressief?’
ArtsenAuto juli/augustus 2013 027
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132
