Interview
‘Van nietsdoen word ik beroerd’
Pia Dijkstra (58) heeft met voorkeursstemmen een plaats in de Tweede Kamer veroverd voor D66. In haar portefeuille zitten Volksgezondheid, Welzijn, Sport en Emancipatie. Haar kijk op de zorg werd mede bepaald door het programma Vinger aan de Pols dat ze jarenlang presenteerde. Maar ook persoonlijke ervaringen spelen een rol.
D
e politieke carrière van Pia Dijkstra begon op haar 55ste. “Voor mij was dat een goed moment. Ik kon voldoende levens- en
werkervaring meenemen.” In Dijkstra’s portefeuille zit onder meer Volksgezond- heid. “Toen ik Vinger aan de Pols [een me- disch tv-programma, red.] presenteerde, heb ik veel geleerd over de zorg en ook veel heftige verhalen gehoord. Dat heeft natuurlijk mede mijn kijk op de zorg beïnvloed.” Dijkstra vertelt dat ook persoonlijke ervaringen een rol spelen. “Mijn moeder heeft de ziekte van Alzhei- mer, waardoor mijn vader mantelzorger is geworden. Wij zijn thuis met drie kin- deren maar we wonen allemaal in het westen, terwijl mijn ouders in Friesland wonen. We proberen de taken te verde- len, maar natuurlijk komt het meeste op mijn vaders schouders terecht. Hij heeft het emotioneel zwaar, maar hij is een ongelooflijk sterke man. Mijn moeders karakter is enigszins veranderd, ze is meegaander en liever dan vroeger. Dat
070 december 2012 ArtsenAuto
maakt het wel makkelijker. Nadat mijn moeder de diagnose kreeg, ging ze eerst heel snel achteruit. Dan ga je als familie door een rouwproces. Mijn oma had ook een vorm van dementie en dat boezemt mij weleens angst in. Je vraagt je af of jij het ook krijgt. Ik zou me kunnen laten testen, maar wat schiet ik ermee op om het nu al te weten. Ik probeer er niet te vaak aan te denken.”
Ondertussen probeert Dijkstra haar work-life balance goed op orde te hou- den. Vooral in het begin van haar poli- tieke carrière was het niet ongewoon dat ze zeven dagen in de week werkte. Zich ontspannen kostte in die tijd behoorlijk veel moeite. Op de momenten dat daar wel ruimte voor was, zoals tijdens va- kanties, voelde ze zich dan ook compleet uitgeteld. Daarom besloot Dijkstra de va- kanties op een andere manier in te vul- len: “Ik ga niet meer luieren, maar blijf actief. Ik word beroerd van nietsdoen. Deze zomer ben ik samen met mijn man gaan fietsen in Frankrijk. Niet makkelijk
voor een Friezin die wel tegen de wind in kan fietsen, maar moeite heeft met klimmen. Toen ik pas in de politiek kwam, vond
ik dat ik geen tijd had om te sporten en dat heeft me echt opgebroken.” Tegen- woordig loopt ze daarom dagelijks van en naar de trein, wat neerkomt op een uur bewegen per dag. Ook zwemt ze een paar ochtenden in de week. “Mijn hoofd wordt leger en ik voel me een stuk lich- ter. Ik val er niet van af, maar word wel steviger”, zegt ze lachend. Dijkstra vertelt dat de overstap van de
journalistiek naar de politiek eigenlijk heel geleidelijk ging. “In de periode dat ik het NOS Journaal presenteerde, werd ik gevraagd voor de Stuurgroep Daginde- ling die onderzocht hoe arbeid en zorg goed te combineren zijn.” Het is 1998 en de kinderen van Dijkstra en haar man Gerlach Cerfontaine zijn nog jong. “Dat was mijn eerste stap naar beleid maken. In die tijd kreeg ik trouwens vaak de vraag hoe ik het zelf deed, het combine- ren van werk en privé. Vraag het ook eens
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116