search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Onvergetelijk


Tekst: Wim Boekelman Beeld: Marcel Leuning


Pokken


Dat dingen anders kunnen lopen dan verwacht, merkte ook internist in ruste Wim Boekelman tijdens zijn co-schap kindergeneeskunde.





Oproep Iedere medisch professional heeft wel een patiënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Omdat de omstandigheden bijzonder waren, het behan- deltraject aangrijpend, of juist omdat zich iets grappigs voordeed in het contact. Wilt u ons uw verhaal laten vertellen, dan nodigen wij u uit contact op te nemen, 030 247 40 23; m.enzlin@ artsenauto.nl.


048 december 2012 ArtsenAuto


In 1951 vertrok ik naar Tilburg voor het co-assis- tentschap kinderen in het Elisabeth ziekenhuis. Toen ik de volgende dag wilde beginnen, moest ik me met alle andere co’s bij de directeur mel- den. Met een bezorgd gezicht vertelde hij dat in Tilburg een pokkenepidemie was uitgebroken en dat alle inwoners moesten worden ingeënt. Om- dat er te weinig medisch personeel was, werden wij daarvoor ingeschakeld. Ik kreeg een politiebureau tot mijn beschik-


king. De Tilburgers liepen in een lange rij langs bureaus waar zij werden geregistreerd en kwa- men met ontblote arm bij mij terecht. Ik stond klaar met een soepkopje, gevuld met een grijze, troebele vloeistof, en een pennetje. Kras, kras, kras, hetzelfde pennetje weer in de soepkop, vol- gende klant; kras, kras, kras. En dat duizenden keren. ’s Nachts in mijn slaap was ik daar nog mee bezig; kras, kras, kras, volgende klant. Op een dag kwam een woedende, stoere


bouwvakker met een knalrode, dikke bovenarm mijn bureau binnengestormd. Hij zou de dokter die hem dat geleverd had weleens mores leren. Gelukkig waren er nog agenten aanwezig, zo- dat ik zijn bezoek ongeschonden heb overleefd. Ook elders in het land heerste een vreemd soort paniek, treinen stopten niet meer in Tilburg en de voorbijrijdende reizigers vertelden dat zij op het perron lijken hadden zien liggen. Toen het ergste voorbij was, kregen alle co’s


een uitnodiging om gratis een uitgebreide maaltijd met drank te komen nuttigen in een


plaatselijk café. Het bleek dat de eigenaar van dat café, die een liefhebber van exotische vogels was, van een reis naar Afrika naast vogels ook de pokken had meegebracht. Hij was dus de eerste zieke, en omdat hij het er levend van af had afgebracht, ook de eerste die officieel genezen was. Maar de Tilburgers hadden geen vertrouwen meer in hem en zijn café en bleven weg. Nu had hij bedacht dat als wij uitgebreid voor het raam zouden dineren dit de mensen ervan zou overtui- gen dat alles weer veilig was. Het werkte en een


‘In het land heerste een vreemd soort paniek’


enkeling waagde zich weer in het café. Door de gratis drank zat niet alleen de stemming er goed in, ook werden wij steeds loslippiger en al snel deden we uit de doeken waarom wij daar waren. Voor de enkele aarzelende bezoeker reden er weer snel vandoor te gaan. In de veronderstelling dat ik alles van pokken


wist, is mij later nog weleens gevraagd naar be- paalde blaasjes te kijken, maar alleen al vanwege de kansberekening kon ik veilig vaststellen dat het geen pokken waren. Dat was in het kort mijn co-schap kinderge-


neeskunde; zieke kinderen heb ik niet gezien en voor het tentamen ben ik nog bijna gezakt.





Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116