search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Tekst: Monique Bowman Beeld: De Beeldredaktie/Erik van ’t Woud


hoger is bij patiënten van artsen die de tijd nemen voor een goede uitleg en onderbouwing.” Susanne zegt dat ze niet kan geloven


hoe snel hun beweging groeit. “Dan zie ik onze folder met namen van grote partners die meedoen en denk ik: wow, wat hebben we al veel bereikt in die twee jaar.” Maar allebei realiseren ze zich dat er nog een lange weg te gaan is. De sug- gestie dat feminisering van de gezond- heidszorg misschien automatisch al leidt tot meer compassie op de werkvloer, wij- zen ze af. “Iedereen kan compassie leren, óók mannen. En ook onder vrouwelijke medici heb je horken.” Ze kijken soms met afgunst naar het


bedrijfsleven, waar Human Resources- afdelingen veel tijd steken in het begelei- den van jong professionals. “De HR-afde- lingen van ziekenhuizen schieten daarin ernstig tekort; wij krijgen tijdens zes jaar studie één uurtje voorlichting over beroepskeuzen. Verder moeten we het zelf maar uitzoeken.” Anne benadrukt hoe belangrijk een


faire houding is: naar studenten, naar verpleegkundigen en naar collega’s. “Als


een arts fair is, betekent dat voor studen- ten en medewerkers automatisch een veilig, sociaal en toegankelijk klimaat op de werkvloer. Nu heerst er vaak een angstcultuur, men durft meerderen niet aan te spreken op zaken zoals hygiëne. Met alle gevolgen van dien.” De studenten hopen met de trainingen


en workshops van Compassion4Care mensen vooral aan het denken te zetten. “Zorgprofessionals zijn onderdeel van het systeem, het veranderen begint bij henzelf, bij de persoonlijke keuzes die ze maken”, aldus Anne.


De contouren van het type arts dat ze straks zélf willen zijn, beginnen zich in- middels steeds duidelijker af te tekenen. Als het belang van rolmodellen ter sprake komt, vertelt Susanne dat ze wordt geïn- spireerd door mensen als Luciën Enge- len, initiatiefnemer van onder meer het Radboud REshape & Innovation Center en pleitbezorger van meer participatie van patiënten. En ze noemt ‘patiëntluisteraar’ Corine Jansen van het St Radboud, die heeft bewezen dat écht luisteren waarde- volle patiëntinformatie kan opleveren.


Anne vertelt over een geriater die zó vol vuur vertelt over zijn vak, dat studenten aan zijn lippen hangen. “Heel knap hoe iemand een specialisme dat bij de meeste studenten nou niet echt hoog scoort, zó sexy kan maken.” En ze roemt professor Bob Pinedo, de oncoloog bij wie ze stage liep toen ze nog biomedische wetenschap- pen studeerde. Hij inspireerde Anne om net zo’n goede arts als hij te willen worden, die kennis combineert met een compassievolle attitude naar patiënten toe. ‘Iedere patiënt is een parel’, zei hij. Dat vond ik zó mooi, dat zal me altijd bijblijven.”


Compassion4Care is een onafhankelijke stichting, geïnitieerd door de in dit ver- haal genoemde geneeskundestudenten. De stichting zet zich niet alleen in voor artsen (in opleiding), maar voor iedereen die werkt in de zorg en van mening is dat terugkeer naar de menselijke maat een betere oplossing biedt voor veel knel- punten dan de nadruk op efficiency en controle, www.compassionforcare.com.


ArtsenAuto december 2012 023


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116