staan met mijn huidige werk bij de Orde is een vorm van vijanddenken waar ik dus niet in ge- loof. Toen ik overstapte van de NZa naar de Orde, riepen sommige dokters dat ik naar de vijand overliep. Het gezamenlijk belang in de zorg is dat het rendement op de zorgeuro die we uitgeven zo hoog mogelijk is en daar zijn allerlei partijen bij betrokken. Dus als een zorgverzekeraar mij vraagt of ik eens wil meedenken, dan zou ik dat prima vinden. Maar benaderen ze mij met de vraag hoe ze de oorlog met die dokters nou eens kunnen winnen, dan pas ik daarvoor. Ik laat mij niet inhuren om medisch specialisten een kopje kleiner te maken. Die stijl past niet bij mij.”


Doofpotcultuur De Grave was politicus, minister, bankier, toe- zichthouder en bestuurder. Maar een kameleon voelt hij zich allerminst. Gemene deler in al zijn functies is het kiezen voor samenwerking in plaats van strijd. “Strijd voeren is bijna altijd een minder effectief middel om dingen te bereiken. Je kunt wel de oorlog winnen, maar zes maanden later kom je elkaar weer tegen. Uiteindelijk be- taal je de rekening. Ik ben altijd een pragmaticus geweest en vind graag oplossingen, niet vanuit dwang, drang en macht, maar vanuit intrinsieke overtuiging. Een goed compromis betekent dat alle partijen tevreden zijn.” Onlangs presenteerde de Orde het rapport


‘Medisch Specialist 2015’, waarin wordt gepleit voor meer transparantie. Toch heeft De Grave ook zijn reserves bij dit onderwerp. “Ik ben in principe voor transparantie; als deze bijdraagt aan verbetering van de kwaliteit is het zelfs een professionele randvoorwaarde. Maar als trans- parantie doorslaat, kan dat de kwaliteit van zorg juist aantasten. Neem het voorbeeld van de chirurg die een complexe operatie doet. Er treedt helaas een complicatie op en de patiënt overlijdt. De familie van de overleden patiënt heeft hier geen vrede mee en dient een klacht in. Moet de chirurg dan met naam en toenaam in de media voordat het onderzoek is begonnen en voordat de medische procedure loopt? Dat is heel transparant, maar draagt het ook bij aan betere zorg? Je loopt het risico dat de medisch specialist uitermate voorzichtig opereert, want wie wil er nu in deze situatie terechtkomen? Om te leren van fouten heb je een veilige omgeving nodig, maar als het leren van fouten vervolgens leidt tot mediaspektakel of tuchtklachten, denk je als specialist toch ook: laat maar.


Op de vraag of De Grave met dit standpunt niet juist een doofpotcultuur stimuleert, reageert hij licht geïrriteerd: “Het is een dilemma. Dat hoor ik ook om mij heen. We zijn hierover dan ook vol- op in discussie. Moet de dokter zich transparant laten toetsen om vervolgens te worden gefileerd door journalisten, advocaten en rechters? Staat nu het straffen of het leren voorop? Ik betwijfel


‘Het gezamenlijk belang is dat het rendement op de zorgeuro die we uitgeven zo hoog mogelijk is’


of alles openbaar maken bijdraagt aan betere zorg. Maar proactief medische fouten in de krant publiceren, zoals men in Zweden doet, kan goed zijn, zolang het maar niet leidt tot juridische pro- cedures. We discussiëren intern behoorlijk over dit onderwerp. Dat gaat er soms stevig aan toe, ja. Mijn ervaring bij de Orde is dat ‘netjes uitleggen’ eigenlijk betekent ‘duidelijk uitleggen’ en liever niet al te omfloerst. Dat kan ik als Amsterdam- mer wel waarderen.”


< ArtsenAuto december 2012 013


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116