Tekst: Roel Notten Beeld: Nout Steenkamp


Als ik minister was


Elke maand stelt Arts en Auto een persoon uit het bedrijfsleven de vraag: wat zou u doen als u minister van Volksgezondheid was? Het woord is aan Peter Swinkels (67), voormalig topman van Bavaria en thans president-commissaris bij PSV en Eindhoven Airport. “De zorg is omgeven met economische malligheden.”


“Als ik minister was, zou ik de gezondheidszorg direct omarmen als een van de Nederlandse topsectoren. Maar dan wél zonder het halfslachtige hybride systeem van een beetje marktwerking en een beetje overheid. De zorg moet terug naar de basis. De patiënt moet weer het middelpunt zijn van het zorgsysteem en – zoals in een cafetariamodel – veel meer zelf kunnen kiezen wel- ke zorg hij wil afnemen en tegen welke prijs. Daartoe is het nodig dat de zorgmarkt wordt gesegmenteerd. Omdat de verzekeraar dit nu niet doet, voelen mensen zich als nummer behandeld en ziet de samenleving de gezondheidszorg als kostenpost in plaats van dat de zorg een economische multiplier is. Ouderen die bijvoorbeeld hun huis hebben afbetaald, hebben nog maar één ander huis over dat zij goed willen verzorgen en dat is hun lichaam. Dat patiënten na een zware operatie in een zaal met zes andere patiënten worden gedumpt om daar hun genezingsproces te voltooien, vind ik ronduit schandalig. Op dit moment is de hele zorg omgeven met eco-


nomische malligheden, die we er stuk voor stuk uit moeten snijden; een verpleegkundige heeft voor kous- jes aantrekken 15 seconden de tijd en voor het geven van een pilletje twee minuten. Hierdoor is een ongeloof- lijke bureaucratie ontstaan, die vervolgens weer wordt


‘De patie¨nt moet weer de baas zijn’


gecontroleerd door veel te veel managementlagen. Zeven managementlagen zijn vaak geen uitzondering. In de bedrijven waar ik leiding heb gegeven, deden we het met maximaal drie. Een goede raad van bestuur wandelt in mijn visie over de werkvloer. Een van de belangrijkste oorzaken van de enorme


bureaucratie is, wat ik noem, de incidentendemocratie; bij elke misstand in de zorg schiet de hele sector in de kramp en worden stante pede, met name door ingrijpen van de Tweede Kamer, nieuwe regels ingevoerd om dezelfde fout in de toekomst te voorkomen. Dat is de dood in de pot. Artsen besteden 45 procent van hun tijd aan de verkeerde dingen; door de niet-kerntaken uit te besteden, kan de medische productiviteit zeker nog omhoog. En dat is nodig ook en zal zeer kosten- besparend werken.”


ArtsenAuto december 2012 039


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116