De Westlandse kassen veilig (of niet?) achter de Maeslantkering in de Nieuwe Waterweg.


Die risico’s hebben te maken met toenemende kans op extreem weer, maar ook op de verandering op langere termijn. “Wat we zien, is dat door de klimaatverandering wij straks het klimaat krijgen dat nu rond Bordeaux heerst. Dat kan kansen geven voor nieuwe teelten die hier nu nog niet zomaar ge- teeld kunnen worden. We zijn nu in Bleiswijk al een tijdje aan het kijken naar de teelt van vanille. En daarmee kom ik op een ander punt: zekerheid van levering. Door klimaatverandering en de gevolgen daarvan is de zekerheid van levering van de vanille vanuit Madagaskar nu al minder stabiel. Daardoor krijg je schommelingen in de aanvoer en de prijzen. Daar zit de handel en de retail niet op te wachten. Het was dus ook de handel die met het idee kwam de teeltmogelijkheden van va- nille in kassen in Nederland te laten onderzoeken.”


De marktvraag zal altijd leidend blijven. Kun je die lijn ook doortrekken naar de groei van plantaardig voed- sel? Of is dat ook wensdenken? “Ik denk wel dat van dierlijk naar plantaardig eiwit gaat toene- men. Dierlijke productie heeft nu eenmaal nadelige klimaatef- fecten. Daar vallen de broeikasemissies van plantenteelten, ook in kassen, bij in het niet. Plantaardige productie gaat ook veel efficiënter om met inputs zoals water en land. En ook dierziekteverspreiding en de kans op overslaan naar mensen, zoals nu met corona, dat zal allemaal de wens van dierlijke


naar plantaardige eiwitten blijven aanwakkeren. Dat begint bij de rijkere en meer ontwikkelde landen, waar het bewust- zijn over wat voedsel betekent voor de eigen gezondheid en de gezondheid van het milieu groter is. In wat minder ontwik- kelde landen is men voorlopig meer bezig met überhaupt toe- gang krijgen tot betaalbaar voedsel.”


De jonge boeren en tuinders van nu en de toekomst la- ten zich in het essay De Kracht van Glas nogal verande- ringsgezind uit. Die kijken niet meer alleen maar naar groei. “Dat is wel wat ik ze hoor zeggen. Eind vorig jaar was ik ook betrokken bij het Werkboek Oostland. Hoe ziet de toekomst van de glas- tuinbouw er daar uit? Ik sprak via Tuinbouw- jongeren Oostland vijftien jonge bedrijfsop- volgers. En die kwamen ook met die insteek. Altijd maar groter groeien en zeven dagen in de week 24 uur per dag aan dat bedrijf vast zitten, dat is in hun ogen een doodlopende weg, een tredmolen van schaalvergroting en kostenminimali- sering, in dienst van de grote retailklanten. Terwijl als je een an- dere weg inslaat, kun je misschien meer grip krijgen op je eigen toekomst. Kun je een zo specifiek product leveren dat je meer prijszetter kunt worden in plaats van altijd maar prijsnemer.”


‘Straks hebben wij het klimaat dat nu rond Bordeaux heerst’


▶GROENTEN & FRUIT | 9 oktober 2020


39


FOTO: SIEBE SWART


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76