TEELT ▶▶▶ APPEL ▶▶▶ HUISVERKOOP
gestart met de verkoop van groenten en streekproducten én met de teelt van ker- sen. Dat laatste bleek een goede zet: hier rijden mensen echt voor om. Desondanks is de huisverkoop nooit meer teruggeko- men op het oude niveau.”
Belfeldse Appelplukdag Om het inkomen uit de huisverkoop op te krikken, en tegelijkertijd hun mindere kwaliteit product te kunnen verwaarden, laten de ondernemers sinds enkele jaren ook likeur, siroop, sap en jam maken van hun eigen fruit. “Ook hiermee willen we ons onderscheiden, en mensen naar de winkel lokken”, zegt Anita van Cleef. “De producten slaan aan, maar wanneer je al- les telt, houden we er niet veel aan over. Maar je tweede kwaliteit weggooien is nog veel moeilijker.” Om zichzelf in de kijker te spelen, organi- seren de Van Cleefs daarnaast al jarenlang ‘De Belfeldse Appelplukdag’. Dit event, dat begin september plaatsvindt, trekt vaak duizenden bezoekers. “We zijn hier ooit mee begonnen om nieuwe klanten te werven voor de huisverkoop. Dat pakt in de praktijk niet zo uit; de meeste mensen
Het echtpaar Van Cleef doet het meeste werk zelf; tijdens de pluk worden circa tien Poolse medewerkers ingezet.
zien het vooral als een leuk dagje uit. Maar dit event levert wel een leuke cent op, ook omdat we een goede prijs krijgen voor de Elstar-appels die de bezoekers plukken. En misschien wel het belangrijkste: zo’n dag
geeft voldoening en motiveert om door te gaan. Al die vrolijke gezichten en enthou- siaste reacties; daar word je zelf ook blij van.”
De huisverkoopwinkel had jarenlang te lijden van wegwerkzaamheden, maar met eigen kersen komt de loop weer een beetje terug.
20 ▶GROENTEN & FRUIT | 31 januari 2020
Toekomst in clubrassen Met de geschetste strategie kunnen de Limburgers het hoofd boven water hou- den. Maar een vetpot is het niet, geven ze toe. “We redden het omdat ons bedrijf zo- veel verschillende pijlers kent. Het is net een lappendeken; veel kleine stukjes ma- ken ons inkomen. Maar het is een wankel evenwicht”, zegt Ron van Cleef. “Persoon- lijk zie ik de toekomst voor de Nederland- se hardfruitteelt somber in. Het is een machtig mooi vak, maar bedrijfsecono- misch is het vaak niet rendabel. Reguliere appelrassen kun je eigenlijk niet afzetten via de veiling; die prijs is gewoon té laag. Het probleem is vooral dat er te veel geld aan de strijkstok blijft hangen bij de grootwinkelbedrijven, en er te weinig overblijft voor de teler. Clubrassen leveren wel een goede prijs op, maar daar moet je zoals gezegd ook meer voor doen. Deson- danks denk ik dat het produceren binnen een beschermde markt wel de toekomst is voor de Nederlandse fruitteelt; de ‘vrije’ rassen bieden te weinig perspectief.”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
