Veteranen op de arbeidsmarkt VETERAAN ROBIN HEUS HEEFT PROFIJT VAN DEFENSIEACHTERGROND ‘Flink doorgroeien
Bosniëveteraan Robin Heus stapte na Defensie over naar Justitie. Hij begon ooit als beveiliger binnen een gevangenis, maar sinds december is hij MT-lid in de functie van hoofd veiligheid in de penitentiaire inrichting Grave. “Justitie is een bedrijf waar je onderop kunt beginnen, maar met heel hard werken en de juiste begeleiding flink kunt doorgroeien.” Hij heeft geweldige collega’s, maar vond nooit ergens de saamhorigheid en kameraadschap van Defensie. Daarom heeft hij vorig jaar de vriendengroep Brothers in Arms NL opgericht.
Door: Linde van Deth
en tijde van het interview werkt Robin Heus nog als afdelingshoofd in de peni- tentiaire inrichting (PI)
Nieuwegein. Deze gevangenis biedt plaats aan vierhonderd gedetineer- den op verschillende afdelingen. Hij is niet de enige veteraan die er werkt, blijkt als de fotograaf en ondergetekende bij binnenkomst in de PI gecontroleerd worden door een Cambodjaveteraan. Heus vertelt dat er zo’n twintig veteranen wer- ken binnen de muren. “Je begrijpt elkaar en je hebt aan een half woord genoeg. Het maakt het werk soms ook makkelijker. Zeker in een orga- nisatie als deze. Het gaat hier om veiligheid en je bent op je collega’s aangewezen. Absoluut niks ten nadele van mijn andere collega’s, maar bij veteranen onderling is het vertrouwen groot.”
Mariniers Heus kwam op zeer jonge leeftijd
bij de mariniers terecht. “Ik was vroeger niet zo’n lieverdje en stond op het punt van school getrapt te worden. Mijn opa had een Defen- sieverleden en van hem hoorde ik de mooiste verhalen. Dat moest het worden.” Hij was nog net geen 16 toen hij gekeurd werd voor de mari- niers in Rotterdam, maar dat viel
50 december 2017
Robin Heus op
een luchtplaats van de PI
Nieuwegein. Foto: Birgit de Roij
door zijn lengte niet op. “De kapitein zei: als hij de keuring haalt, mag hij komen. Ik haalde het. En ik weet het nog goed… Om 7 uur moest ik me melden, om 8 uur was ik kaal- geschoren en zat ik voor drie weken in het veld. Ik kon wel janken. Maar het heeft me gevormd. Ze hebben me de discipline, structuur en normen en waarden bijgebracht die ik in mijn huidige werk nog nastreef. Het heeft ervoor gezorgd dat ik nu aan de goede kant van de bajes werk.” Na de basisopleiding maakte hij de overstap naar de landmacht en kwam terecht bij 17 Pantserinfante- rie in Oirschot. Hij werd twee keer naar Bosnië uitgezonden als plaats-
vervangend groepscommandant van een infanteriegroep. “Ik heb een hele mooie tijd gehad, ondanks dat we ook vervelende dingen mee- gemaakt hebben, zoals een vrese- lijk ongeluk waarbij twee jongens omkwamen. We zijn ook beschoten en er was gevaar van mijnen. Maar ondanks dat is het met een uitzen- ding net als met voetbal. Als je de hele week traint, wil je op zaterdag ook in de basis staan en die wed- strijd spelen.”
Afspraak is afspraak Na zijn uitzendingen had hij het
gevoel dat hij niet verder kwam en hij besloot de overstap te maken
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65
