gelegen, daar was het bereik ook verschrikkelijk, maar daar had ik wel mijn collega’s om me heen. Dan had ik misschien nog een beetje kerst kunnen ‘vieren’. Nu lag ik ergens tussen wal en schip. Je zit met je hoofd niet thuis en niet op uitzending.” De gesprekjes met een Duitse zuster, de kerstbrunch en de bezichtiging van een F-16 die twee dames van het Nederlandse team hadden geregeld, hielpen een beetje. “Maar ik was totaal niet in kerst- stemming.”
Blijvend letsel Van ’t Oever werd zes keer geope-
lag ik alleen op een kamertje en ik kon geen contact opnemen met thuis. Het was inmiddels 23 decem- ber en ik kreeg te horen dat er van- wege kerst geen vluchten meer naar Nederland of Duitsland gingen. En dat ik dus daar zou blijven. Dat bete- kende dat ik niet bij mijn maten zat, niet bij mijn familie, maar in mijn eentje in een ziekenhuis. Vooral met kerstavond vond ik dat heel lastig. Ik had echt een dip en kon geen contact hebben met thuis omdat het heel lastig bleek om internet te rege- len. Ik heb lopen janken, ik had een acute depressie.” Eerste kerstdag mocht hij naar een kamer met meer mensen. “Dat was beter voor mij, om wat meer sociale controle te hebben. We hebben ook een kerstman op de kamer gehad, dat was volgens mij een van de hoofdartsen van wie ik de telefoon heb mogen gebruiken om mijn ouders te bellen. Allemaal goedbe- doeld, maar ik had liever in Kunduz
reerd en heeft blijvend letsel over- gehouden aan zijn val. “In theorie is het nu klaar, alleen de pols blijft een zwak punt en die wordt er ook niet beter op. Dus na verloop van tijd zal er ongetwijfeld weer aan gesleuteld moeten worden om de boel opnieuw te stabiliseren. Aan mijn elleboog kunnen ze in principe niks meer doen, vanaf hier wordt het alleen maar minder. De kracht is ongeveer de helft tot een derde van de kracht van links.” Naast het blijvend letsel aan zijn arm, werd veel later ook hersenletsel bij Van ’t Oever gecon- stateerd. De Afghanistanveteraan is nog in actieve dienst en is binnen Defensie aan het re-integreren. “Ik werk nu drie dagen in de week drie uurtjes bij MatlogCo in Utrecht, sectie OPS.” Hij betwijfelt of hij ooit nog fulltime aan het werk komt, doordat hij snel overprikkeld raakt én door zijn fysieke beperking. “Qua werk is dat misschien nog wel haalbaar, maar thuis ben ik dan niks. Mijn vrouw is niet getrouwd met een kasplantje, dus daar moeten we nog wel een balans in zien te vinden.” Ook zal hij moeten blijven revalide- ren. “Ik zal altijd onder behandeling moeten blijven van een fysiothera- peut. Ik heb dat nu bijna een jaar niet gedaan omdat ik er zo enorm klaar mee was, maar ik merk nu dat dat zijn weerslag heeft. Zeker na Toronto, dat was toch wel een aan- slag op mijn lichaam.”
Invictus Games Afgelopen september maakte Van
’t Oever deel uit van het Neder-
landse team bij de Invictus Games in Toronto. Hij haalde vier keer goud en één keer brons, allemaal bij het zwemmen. Hij was in Canada de snelste op de 50 meter vrije slag, schoolslag, rugslag en 100 meter vrije slag. “Op twee na hebben de medailles die ik heb gewonnen min- der waarde dan de stappen die ik zelf heb gezet in Toronto. Mentaal, maar ook met de groep. Uitzonde- ring zijn de bronzen medaille die ik met het estafettezwemmen heb behaald, omdat dat echt een team- prestatie was. En de gouden medaille van de 50 meter rugslag – totaal niet mijn afstand, totaal niet mijn slag – maar vooral omdat deze werd uit- gereikt door generaal Matthijssen (commandant 11 Luchtmobiele Bri- gade; red.). Hij stond daar als repre- sentant van Defensie, maar ook omdat hij dat zelf, als persoon, wilde doen. We hebben elkaar ook de mili- taire groet gebracht, dat gaf mij wel een gevoel van waardering.”
Ter afleiding mag de gewonde Gert van ’t Oever tijdens kerst een kijkje nemen bij een F-16. Foto: privécollectie Gert van ’t Oever
december 2017 17
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65
