Internationale teamspirit


De kerstperiode tijdens mijn uitzending naar het HQ SFOR in Sarajevo is me het meeste bijgebleven. Ik heb daar met mijn internationale collega’s overdag gewoon gewerkt, maar ’s avonds hebben we ook gezellig gedineerd. Ik had op de afdeling waar ik werkte collega’s uit Amerika, België, Frank- rijk, Denemarken, Zweden, Noorwegen, Ierland, Italië, Tsje- chië, Ierland, Groot-Brittannië en Duitsland. Er lag sneeuw in Sarajevo en we hebben die eerste kerstdag foto’s bij de grote kerstboom op het HQ in Ilidza gemaakt. Ook hebben we bij de ingang van het HQ foto’s gemaakt van de vele kerstkaarten die we van schoolkinderen uit Amerika mochten ontvangen. Het deed ons geweldig goed om die vele honderden kaar- ten met persoonlijke kerstwensen te mogen ontvangen. Die periode blijft mij ook goed bij, omdat ik een paar dagen later een telefoontje kreeg dat mijn schoonmoeder plotseling was overleden. Het getuigt van een geweldige teamspirit dat mijn diensten vanaf de volgende dag door mijn collega’s werden opgevangen en dat ik die dag gelijk voor een korte periode naar huis mocht. Ik kon daar tijdens de oud-en-nieuwperiode mijn vrouw en kinderen ondersteunen en de crematie van mijn schoonmoeder meemaken. Bij terugkomst werd ik weer super door mijn collega’s opgevangen. Die teamspirit maak je nergens anders mee.


Kees Bleijerveld, Nijmegen Kees Bleijerveld staat rechts vooraan.


Vette vlammen


December 1992, ik ben inmiddels vijf maanden in Syrië actief als waarnemer voor de Verenigde Naties. Dat houdt in dat je samen met een collega van een andere nationaliteit op een observatiepost (OP) op de Golan controleert of afgesproken regels, in dit geval tussen Israël en Syrië, worden nageleefd. Mijn partner voor de OP is Nick, een Oostenrijkse kapitein die deze week is aangekomen. Hij mist vooral in deze kerstweek zijn vrouw en twee dochters erg. De dag van kerstavond pik ik Nick op en we beginnen aan de klim richting de OP, die ligt vrij hoog, op een bergtop, 300 meter onder het hoogste punt van de Golan, Mount Hermon. Er ligt een dik pak sneeuw. De collega’s die we aflossen, zijn blij dat ze weg kunnen. Onze eerste dag vangt aan met sneeuwruimen, sneeuwruimen en nog eens sneeuwruimen. Dat is echt nodig om te voorkomen dat we niet meer in en uit de stacaravan kunnen. Er is een kachel die op olie brandt. De olie loopt via een dun buisje onderin een brandvat. Maar door de harde wind die in de rookafvoerpijp blaast, gaat het ding steeds uit. Als ik hem voor de tigste keer probeer aan te steken, blijkt het onderste deel waar de olie in loopt, lek te zijn. In de ruimte waar de kachel staat is het donker. Daarom zie ik niet dat er al veel olie op de vloer ligt. Maar ik krijg het vuur aan, en hoe… Direct staat de ruimte in lichterlaaie. Vette vlammen. Direct achter me staan drie vaten. 200 liter dieselolie, 200 liter stookolie en 200 liter benzine. Gelukkig vind ik de blusser op tijd en kan ik een groot onheil voorkomen. Nick heeft er niets van gemerkt, die zat rustig in de caravan. Hij schiet in de lach als ik binnenkom. Het heeft iets te maken met mijn huidskleur, beetje zwart. Ik ben de senior omdat ik het langst op deze missie ben en dus kook ik de eerste dag. Met kruiden uit Nederland en groente, rijst en vlees uit Syrië maak ik nasi. Goede maaltijd voor eerste kerstdag. In mijn directe woonomgeving in Damas- cus heb ik wat takken, besjes en meer van dat soort materiaal verzameld. Daar maak ik een kerststuk van. In de soek vond ik een cassettebandje met X-MAS songs. Tijdens het avondeten het bandje in de cassettespeler gestopt. En ja hoor; een kerstlied van John Lennon. ‘And yes this is Christmas and en a Happy New Year’ of zoiets. Daarna alleen maar geruis. Op nieuwjaarsdag, een week later werden we afgelost.


Jelle Wieling


24


december 2017


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65