COLUMN
Tesla of DyVaR? Column Jac van Tuijn
Zeg eens zelf, wat heeft u het liefst? Een Tesla of een DyVaR? Een mooie luxe elektrische auto of een ontzoutingsinstallatie? Dat moet minister van Economische zaken Kamp ook hebben gedacht toen hij in januari het hoofdkantoor van Tesla in Cali fornië binnenstapte om het bedrijf persoonlijk ervan te overtuigen dat Nederland de beste locatie is voor hun nieuwe Europese autofabriek. Tesla is hip en heel Europa voert cam- pagne om de ‘gigafactory’ binnen te halen. Kamp haalt alles uit de kast omdat, zo schreef hij aan de Tweede Kamer, zo’n fabriek past in het regeringsbeleid voor een duurzame maak- industrie en een Nederlandse koppositie op het gebied van elektrisch vervoer. Is het dan niet raar dat hij een maand later aan diezelfde Tweede Kamer laat weten dat hij een DyVaR-ontzoutingsinstallatie voor de NAM niet ziet zitten omdat die veel elektriciteit gebruikt?
Mooie voordeur, vieze achterdeur Een elektrische auto als alternatief voor de benzinemotor is dus oké. Maar een afvalwaterzuivering als alternatief voor de ondergrondse injectie van het productiewater door de NAM in Twente, is dat in de ogen van Kamp niet. De problematiek van de afvalwaterinjectie kwam aan de orde tijdens een Kamerdebat over aardbevingsproblematiek in Groningen. De Kamer voelde Kamp aan de tand over de mogelijkheid om het afvalwater dat in het Drentse Schoonebeek boven de grond komt, daar meteen te zuiveren met de DyVaR-ontzoutings- techniek van het Friese Salttech. In eerste instantie viel Kamp over de hoge kosten van het ontzouten, maar toen Salttech liet weten dat het allemaal veel goedkoper kan, verschoof Kamp zijn tegenargument naar het hoge elektriciteitsverbruik. Het kan raar verkeren in het post-Parijstijdperk. Aan de voor- deur gaat het om het binnenhalen van een fabriek voor hippe auto’s die het energieverbruik in Nederland verhoogt, maar aan de achterdeur wordt een nieuwe milieutechnologie om dezelfde reden afgeschoten.
Kansen
Natuurlijk is er een uitgebreide milieubalans gemaakt en blijkt dat injectie voor de NAM het meest milieuvriendelijk is. Maar is daarmee dan de kous af? Ik denk dat mijn milieubalans er ook goed zou uitzien als ik mijn afval over de heg mag gooien bij mijn buurman in de tuin als die daar een netjes afgedekt vaaltje heeft. Blijft toch mijn constatering dat de mijnbouw in het algemeen slecht is in het opruimen van de eigen rotzooi. Dat geldt voor mijnbouwactiviteiten in de hele wereld. En de
omgang met afvalwater speelt daarbij een hoofdrol. Niet voor niks is er een Dutch water & mining platform, dat probeert de Nederlandse waterbehandelingstechnologie bij grote mijn- bouwbedrijven onder de aandacht te brengen. De puurheids- graad van de te winnen grondstoffen neemt af en mijnbouw- bedrijven moeten steeds dieper graven. Hierdoor gaan ze nieuwe technieken gebruiken en wordt vervuild grondwater een steeds groter probleem. Laat de schaliegaswinning hier- van het meest sprekende voorbeeld zijn.
Buy Dutch
Nederland heeft op het gebied van waterbehandelingstech- nologie de wereld veel te bieden. Dat heb ik hier al meerdere keren geschreven. Waarom is er dan zo weinig politieke on- dersteuning voor veelal kleine MKB-bedrijven die die techno- logie op de markt proberen te brengen? Waarom stemt een meerderheid van de Tweede Kamer tegen een motie die de NAM verplicht binnen twee jaar een pilot te doen met DyVaR-ontzoutingstechnologie als de NAM dat zelf niet zegt te doen? Hier lag toch een uitgelezen kans om de daad bij het woord te voegen en het MKB-beleid echt vorm te geven. De motie vroeg om een pilot, niet om het voorschrijven van een DyVaR-installatie. Verondersteld dat het klopt wat Salttech claimt en dat hun technologie echt goed is en het resterende zout daadwerkelijk voor hergebruik kan worden afgezet, dan zou een pilot bij de NAM voor Salttech een belangrijke stap kunnen zijn om aan een referentie te komen met impact op de wereldmarkt.
En als we het dan toch over de wereldmarkt hebben. Waar- om zouden wij iets moeten hebben met Amerikaanse auto’s als Amerikanen geen BMW’s meer gaan kopen die in Born zijn gemaakt? Protectionisme is het laatste wat we zouden moeten willen, maar in deze tijd past zeker een tegengeluid. Dus ´Buy Dutch´, als het gaat om ontzoutingstechnologie die droge - en dus handelbare - brijn oplevert en invulling kan geven aan een circulaire economie. Grappig is dat we hier Amerika nog niks kunnen verwijten, want de eerste DyVaR- installatie staat al in Texas.
Meer columns van Jac van Tuijn
www.waterforum.net/jacvantuijn
WATERFORUM MAART 2017
13
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64