Veteranen over verlof
Op de oproep om verhalen over verlof in te zenden, kreeg de redactie zeer verschillende reacties. Van verhalen over mooie reizen in of nabij het uitzendgebied tot verhalen van veteranen die niet meer terug konden na hun verlof, de reis zelf moesten betalen of die één dag verlof kregen in de twee jaar dat ze in Indië zaten. Maar ook die ene dag verlof werd goed besteed, zoals u hieronder kunt lezen.
Een dagje Bandoeng
Op 22 oktober 1948 kwamen wij, 2-41-RVA, in Soe- bang aan om te acclimatiseren. Via de buitenposten Pamanoekan, Tjikaoem, Pakoehardja, Tendjolaoet was Tjikaramas de volgende post. We liepen bijna dagelijks patrouille in het Soemedangse, een onrus- tig gebied. Op 7 mei 1949 werd tien van ons de gelegenheid geboden een dagtrip naar Bandoeng te maken. Om 12 uur vertrok de GMC. Naast de chauf- feur iemand met een stengun, de vakantiegangers namen plaats in de laadbak waar voldoende staan- plaatsen waren. Om half 3 kwamen we in Bandoeng aan. We gingen naar De Open Deur, een club van het Leger des Heils, aan de Braga, de winkelstraat van Bandoeng. Onze wapens werden tegen afgifte- bewijs opgeborgen in een kluis. We kochten koffie met gebak en liepen de stad in, ongewapend en dat was vreemd. Als we op de buitenpost naar de pasar of naar de kerk gingen, dan ging ons wapen mee. We keken onze ogen uit, voor het eerst in een Indische stad, veel winkels en eethuizen en vooral veel mooie vrouwen. Met z’n drieën keken we naar een film met Doris Day. We kregen trek in eten en belandden in Miami, een eettent waar we gebak- ken aardappelen, vlees, groente en appelmoes aten. Dat was een verademing na alle nasi, ondanks het feit dat we een erg goede kok hadden op Tjikara- mas. Na de maaltijd vroegen de maten mij hoe het me gesmaakt had. Nou, we hadden kikkerbilletjes gegeten en dat wist ik niet, maar het was lekker. We dronken twee pilsjes en toen kwam de rest van onze groep ook binnen. De inhoud van onze por- temonnees werd op tafel gelegd en daar kwam nog 6,18 gulden uit, omgerekend naar Nederlands geld. We kochten Bond Street-sigaretten en toen was het geld op. In De Open Deur kregen we een kopje koffie aangeboden door de leiding van de club, we namen onze wapens weer in bezit en namen plaats in de laadbak van de GMC. Om 2 uur in de nacht kwamen we weer in Tjikaramas aan. We hadden genoten van één dag verlof. Dat was de enige verlof- dag tijdens mijn bijna tweejarig verblijf in Indië. Op 29 juli 1949 werd ik, op mijn verzoek, overgeplaatst naar het Korps Militaire Politie in Bandoeng.
Jaap Tuinder, Rosmalen
Jaap Tuinder in Bandoeng. Foto: privécollectie Jaap Tuinder
JULI-AUGUSTUS 2015
13
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65