search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Vechten op afstand


In de moderne oorlogsvoering is steeds minder vaak sprake van een klassieke strijd. Dronepiloten vechten dewar on terror uit op tienduizenden kilometers afstand van het strijdto- neel. Verdienen zij daarvoor ook een medaille? Maar ook wapens als een houwitser met een bereik van 40 kilo- meter zorgen ervoor dat er op grotere afstand gestreden kan worden.


Scène uit de film Good Kill. Door: Gielt Algra


film Good Kill, die een dronepiloot speelt die vanuit zijn container op een militaire basis bij Las Vegas de war on terror boven Afghanistan uitvecht. In werkelijkheid – iets wat ook wel in deze film naar voren komt – kan de hele procedure behoorlijk indringend overkomen.


H


Nintendo-medaille De Amerikaanse dronepiloot Bran-


don Bryant kwam in 2012 met zijn verhaal in het nieuws. Hij had de krijgsmacht verlaten en bij hem was PTSS vastgesteld en zijn ‘dromen waren in infrarood’. De impact van de beelden van alles wat hij had aangericht was groot. In het artikel in Der Spiegel waarin hij zijn ver- haal doet, legt de commandant van de eenheid ‘op afstand bestuurbare vliegtuigen’, kolonel William Tart, uit dat deze drones niet alleen de afstand vergroten, maar juist ook de nabijheid vergroten. Doordat ze vaak maandenlang bepaalde mensen observeren, krijgt het ook iets intiems. ‘De oorlog wordt iets persoonlijks. We observeren mensen maandenlang, we zien ze met hun hond spelen, hun was ophangen. We


16 oktober 2017


et ergste wat me kan overkomen, is dat ik koffie mors.” Aldus de hoofdrolspeler uit de


kennen al hun gewoontes, alsof het onze buren zijn, we gaan zelfs naar hun begrafenis.’ Hij gebruikt om deze reden dan ook liever de term op afstand bestuurbare vliegtuigen dan drones of onbemande vliegtui- gen. De Amerikaanse regering wilde hier in eerste instantie aan tegemoet komen door de Distinguished War- fare medaille in te stellen, voor deze inzet op afstand. Deze medaille, al snel spottend ‘Nintendo-medaille’ genoemd, werd geacht in rangorde boven de Bronze Star en de Purple Heart te komen. Dit leidde tot woedende reacties van niet al te begripvolle Amerikaanse veteranen. In hun ogen hadden mensen die, anders dan zij, vanuit hun luie stoel oorlog voerden, meer dan tiendui- zend kilometer verwijderd van het front en die vervolgens om zes uur met hun partner konden gaan eten, geen recht op een oorlogsmedaille.


Materialschlacht Toch was dit al meer dan een eeuw


de praktijk aan het worden. Ernst Jünger, de Duitse schrijver en vete- raan van de beide wereldoorlogen, schreef al in zijn boek Wäldchen 125 uit 1925 over de bloedige en uitzicht- loze strijd in de eindfase van de Eer- ste Wereldoorlog aan het Westfront: ‘Maar waar blijft hier de mens? Is dit dan niet een zielloos rollend spel van springstof en staal? Een koude waarde-inschatting van mechani-


sche krachten, een tegenstelling van formules uit de fysiek, de chemie en de hogere mathematiek? Moet er dan zo over het leven besloten worden?’ Ook in zijn latere boeken, vooral gebaseerd op zijn eigen ervaringen, zou Jünger tot de conclusie komen dat voor ‘de romantische negen- tiende-eeuwse krijger’ geen plaats meer was in de moderne oorlog. De oorlog was tot een Materialschlacht verworden waarbij het ‘dictaat van de machine de mensheid een ‘nieuw zijn’ oplegde’. Deze filosofische woorden blijken bijzonder profetisch te zijn nu in augustus van dit jaar een wereld- wijde oproep werd gedaan door de ontwikkelaars van robots om een einde te maken aan het ontwikkelen van zogenoemde killerrobots. Deze autonome wapens, die naar ver- wachting ook nog eens zelflerend gaan worden, zouden in de nabije toekomst onze oorlogen kunnen uitvechten. Tot nu toe is het met de bestaande technieken nog steeds zo dat een mens op de knop moet drukken, maar dat valt makkelijk te automatiseren, aldus hoogleraar Lambèr Royakkers van de TU in Eindhoven in de Volkskrant. De bezitter van een bepaalde telefoon met een bepaalde simkaart kan dan bijvoorbeeld het ingevoerde doelwit zijn, dat volledig autonoom kan wor- den uitgeschakeld. Maar de vraag doet zich voor: welke overwegingen maakt een autonoom wapen bij de


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65