het onderzoek blijkt dat zo’n 8 à 9 procent PTSS-gerelateerde klachten vertoont, iets wat beduidend hoger ligt dan de 2 à 3 procent van de vete- ranen die de diagnose PTSS krijgen
dagboekaantekeningen, foto’s, film- pjes et cetera. Daarbij worden ook beelden met gevechtservaringen publiek gemaakt zoals een bege- leidend filmpje liet zien, maar dat
‘Op bepaalde momenten, door geluid, geur of weertype wil ik nog wel eens terug in Libanon
zijn met mijn gedachten. Ook droom ik dan van situaties, gezichten en gevoelens van onmacht.’
na een uitzending. Kanttekening is dat niet alle veteranen met PTSS- gerelateerde klachten ook daadwer- kelijk de diagnose PTSS krijgen. Eerder onderzoek van de Vrije Uni- versiteit Amsterdam onder leden van de Bond van Nederlandse Mili- taire Oorlogs- en dienstslachtoffers (BNMO) toonde al aan dat er een sterk verband is tussen de veelheid aan oorlogservaringen en het aantal symptomen van PTSS. Ook door de Universiteit van Til- burg, de KMA (nu NLDA) en TNO is eerder onderzoek gedaan naar missies met een laag geweldsniveau (SFOR in Bosnië en UNFICYP op Cyprus) waaruit juist bleek dat vete- ranen heel positief op hun uitzen- ding terugkijken. Het Veteraneninstituut deed in het kader van de aanstaande Veteranen- lezing Vechten raakt (zie pagina 51) nieuw onderzoek naar gevechtser- varingen onder veteranen. Daaruit blijkt dat dergelijke ervaringen op verschillende wijze hun sporen nalaten, getuige ook de citaten van veteranen die dit artikel illustreren en uit het onderzoek afkomstig zijn.
Zweeds onderzoek Ook het Zweedse Studiecentrum
voor Krijgsmacht en Maatschappij (CSMS) doet onderzoek onder de ruim achtduizend veteranen die het Scandinavische land tussen 2002 en 2014 inzette in Afghani- stan. Zoals uit een presentatie op de conferentie van ERGOMAS dit jaar in Athene bleek, wordt daarbij naast conferenties en interviews met veteranen ook volop gebruikge- maakt van de ervaringen die mili- tairen zelf ter plekke registreerden:
12 oktober 2017
levert volgens onderzoekster Lotta Victor Tillberg geen problemen op. “Het ministerie van Defensie zegt: ‘Onze militairen weten heel goed wat ze wel en niet mogen laten zien.’” Dat heeft er volgens haar ook toe bijgedragen dat het beeld van de inzet van Zweedse militairen in Afghanistan is aangepast. “Het was voor Defensie een grote stap
om te erkennen dat het daar om een echte oorlog ging.” Het onderzoeks- project heeft een fraai boek opgele- verd: Mission Afghanistan, vol met foto’s en dagboekfragmenten van Afghanistanveteranen en enkele interviews over gevechtservaringen in het veld. Een van de conclusies is dat ondanks de training en het opwerkingstraject voor een mis- sie, de gevechtservaringen in het veld eigenlijk de beste leerschool zijn om op een volgende missie nog beter voorbereid te zijn en in moei- lijke operationele situaties de juiste beslissingen te nemen. Zo krijgen gevechtservaringen een dubbele lading. Ze kunnen bij een kleine groep leiden tot PTSS, maar tegelijkertijd zijn ze voor veruit de meeste militairen van essentieel belang om hun beroep (nog) beter te kunnen uitoefenen. Of zoals Michael Herr het in de documen- taire First Kill cynisch samenvat: “Oorlog is niet goed of kwaad, het heeft vele smaken. Maar het blijft een heel verleidelijk fenomeen.”
De Zweedse versie van het boek Mission Afghanistan.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65
