Zes weken bleven de afwateringssluizen op de Afsluitdijk in de zomer van 2018 geslo- ten om voldoende zoetwater op het IJsselmeer vast te houden. Door kieren, schutslui- zen en kwel kon het zoute water uit de Waddenzee toch het IJsselmeer inkomen en nam de verzilting toe. Op foto de Stevin sluizen bij Den Oever (foto: Rijkswaterstaat).
Beter voorbereid Al met al is het volgens Van Waveren goed verlopen. Dat blijkt ook uit de eva- luatie van Berenschot. De volgende keer zullen de verwachtingen van de maat- schappij echter hoger liggen. Wat hem betreft kan de lat ook best wat hoger worden gelegd. Zo is hij enthousiast over veel maatregelen van de Beleids- tafel Droogte en die inmiddels al door de waterbeheerders zijn getroffen of in wer- king zijn gezet. Het landelijk net voor het meten van zoutconcentraties is al uitge- breid en er wordt ook in de internatio- nale stroomgebiedscommissies gespro- ken
over de
Recent nog bij de Rijnministersconfe- rentie in Amsterdam, waar minister Van Nieuwenhuizen dit onderwerp heeft ge- agendeerd. Voor de Rijn wordt ook con-
laagwaterproblematiek.
tinu gewerkt aan het verbeteren van de modellen om de extreem lage waterstan- den veel langer van tevoren te voorspel- len. Ook het vroegtijdig goed communiceren met alle belanghebbenden is wat hem betreft een belangrijke verbetering. “Tij- dens de crisis moesten we snel besluiten en andere partijen, zoals de provincies, de industrie, de landbouw en de scheep- vaart, daarin mee zien te krijgen. Een watertekort kan je niet altijd oplossen – we kunnen tenslotte geen water maken – maar het helpt als iedereen vooraf een beter inzicht heeft in de mogelijke risi- co’s en mogelijke maatregelen die je dan zou kunnen nemen. Zowel overheden als bedrijven. Alles wat je vooraf bespreekt en in draaiboeken kunt vastleggen, hoef je niet tijdens de crisis zelf te doen.”
Verdringingsreeks in de praktijk
Een goed voorbeeld hoe de regels van de Verdringingsreeks werken, is de gedeeltelijke inlaatstop voor IJsselmeerwater in de zomer van 2018. “Op enig moment daalde het peil op het IJsselmeer heel snel, omdat de omliggende waterschappen steeds meer water innamen”, herinnert Harold van Waveren, voorzitter van de Landelijke Coördinatie- commissie Waterverdeling (LCW), zich nog goed. “We zijn toen met alle waterschappen rond het IJsselmeer en Rijkswaterstaat om tafel gaan zitten en hebben besproken hoe we samen zolang mogelijk zoetwater konden vasthouden. Daar is uiteindelijk een advies van de LCW uitgekomen, om de inlaat van IJsselmeerwater door de waterschappen te bevriezen. Volgens Van Waveren hebben de waterschappen zich keurig aan die afspraak gehouden. “Het landelijke belang ging boven het regionale belang. Dat is een belang- rijke spelregel van de verdringingsreeks.”
Vasthouden bij hoogwater Van Waveren is niet alleen voorzitter van de commissie die zich bezighoudt met de regie over te weinig rivierwater, maar tegelijk ook voorzitter van de commis- sie die gaat over te veel rivierwater. Hoe kijkt hij aan tegen het idee om in de win- ter meer water vast te houden om dat in de zomer te kunnen inzetten? “We heb- ben in het verleden al nieuwe infrastruc- tuur aangelegd voor de droogte, zoals de route voor de Kleinschalige water- aanvoer van het Amsterdam-Rijnkanaal naar de Randstad. Ik verwacht net als de Beleidstafel Droogte op korte termijn geen grote ingrepen. Wel zijn er diverse meer kleinschalige maatregelen voor- zien. Als onderdeel van Ruimte voor de rivier hebben we honderden miljoenen euro’s geïnvesteerd in de aanleg van retentiegebieden waar het
rivierwater wordt vastgehouden. Maar die zijn voor
Via de Leidsche Rijn en de Oude Rijn kan hoogheemraadschap Stichtse Rijnlanden zoet water van het Amsterdam-Rijnka- naal naar Bodegraven aanvoeren. De capaciteit van deze KWA-route (Kleine Water Aanvoer) is klein, maar hierlangs kan wel heel gericht zoet water naar West-Nederland worden getransporteerd (foto: Stichtse Rijnlanden).
26 Nr. 3 - 2020 OTAR
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48
