070 Vrije tijd


Een brug ben je zo over, maar een ritje met een veerpont voelt als een avontuur, een reis naar iets nieuws. Aan boord loopt de spanning op. Wat ligt er aan de overkant? Soms zijn de stipjes al te zien: wachtende fi etsers, de koeien in de wei of het restaurant met zijn terras. Maak ik een fi etsroute, dan stop ik daar, als het even kan, minstens één oversteek met een pontje in. De veerman kan


vol verhalen zitten. Soms gaat het om pensionarissen die geen afscheid van het water kunnen nemen. Ze verkopen nog oude papieren kaartjes, waarna het wisselgeld uit een leren portemonnee of buidel wordt gehaald. Een dienstre- geling is er vaak niet; even ben ik overgeleverd aan de ander. Hoe trager zo’n veer aankomt, hoe beter. Dan verliest mijn horloge zijn waarde. Met de tijd houd ik op de fi ets liever geen rekening. Op het water is het leven anders. De vaste grond is verdwenen, de horizon slechts een lijn tussen water en lucht. Even lijk ik gewichtloos.


Aan het woord: fi etsjournalist Jessica de Korte.


N.b.: alle vaarten zijn onder voorbehoud van coronarestricties. Check voor vertrek de vaarschema’s op pontjes.nl


Hattem – Zwolle (motorveer)


Door de uiterwaarden van de IJssel slin- gert een fi etspad naar ’t Kleine Veer, dat al sinds de middeleeuwen de Hanze- steden Hattem en Zwolle verbindt. Tijdens een concert van weidevogels komt het pittige pontje aangevaren. De fl anken zijn lichtblauw geschilderd, achterop wappert de Nederlandse vlag. Bij een woonwagen met bloemenkleed- jes op de tafels schenkt een schippers- vrouw koffi e en thee. Vroeger duurde de overtocht wel een half uur. Toen roeiden de veermannen hun passanten nog naar de overzijde. In 1845 sloeg de boot om en verdronken er, naast de veerman, zestien mensen. Nu gaat het er rustiger aan toe. Fietstip: volg de IJssel en ont- dek ook andere Hanzesteden.


Ohé en Laak – Ophoven (België) (elektrisch veer)


De Maas vormt in een deel van Limburg de grens met België. Hoor ik in het plaatsje Ohé en Laak nog overal Neder- lands, na de korte rit met de President Willy Claes zit ik op het terras van fi ets- café ’t Orgelhuys, met zeventig soorten streekbieren op de tap en een Vlaamse ober, die moeilijk verstaanbaar is. De verkeersborden ogen anders, de huizen hebben kleinere bakstenen. Al in de zeventiende eeuw bracht een


veer mensen over de Maas. Ruim twin- tig jaar geleden kwam de pont terug, waardoor grensoverschrijdend fi etsen een stuk populairder is geworden. De wachtplek is ook fraai, naast een veld met wilde fjordenpaarden. Fietstip: de Maasstadjesroute (40 kilometer).


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124