search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
022 Ondernemen


Tekst: Martijn Reinink Beeld: De Beeldredaktie/Kees Beekmans


Van hechtcursus tot familiebedrijf


Wat begon met een hechtcursus die traumachirurg Hilco Theeuwes ontwikkelde in zijn tijd als student geneeskunde, is uitgegroeid uit tot familiebedrijf EduStitch.


I


n de eerste jaren van zijn genees- kundestudie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam heeft Hilco Theeuwes (42) een bijbaantje in de snijzaal. “Als manusje-van-al-


les”, zegt de traumachirurg, actief in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis. “Dat gaf me de kans om mee te kijken én veel te oefenen.” Het beweegt de toenmalig opleidingsdirecteur, prof. chirurg Johan Lange, ertoe de student te vragen of hij wil meehelpen een ‘skills lab’ op te zetten voor beginnende coassistenten, met de focus op hechten. “Die uitdaging nam ik graag aan.” Zo staat Theeuwes aan de ba- sis van Skills-Plaza, dat inmiddels is uitge- breid en vast onderdeel uitmaakt van het geneeskundecurriculum in Rotterdam. Bij het opzetten van een hechtcursus


voor het skills lab valt het hem op dat de oefenmaterialen, de ‘kunsthuidjes’, zo snel kapotgaan, terwijl ze best duur zijn. “Studievriend Jan-Willem Potters (inmid- dels anesthesioloog, red.) en ik zeiden tegen de verantwoordelijken binnen de faculteit: ‘Als wij kwalitatief goede matjes weten te maken, kopen jullie ze dan?’ Ze moesten lachen, maar zeiden wel toe.


Daarop zijn we gaan experimenteren met drukpersen, siliconen en ander materi- aal, samen met mijn oom, een orthope- disch schoenmaker.” Na twee jaar hebben ze in 2009 ‘een goed werkend model’. “Dat hebben we op de markt gebracht en de faculteit nam het af. We richtten een VOF op, lieten voor een appel en een ei een huisstijl ontwikkelen en wisten ook andere skills labs te overtuigen van ons materiaal.” Algauw breiden de twee hun aanbod uit


met een hechtcursus voor studenten. “Zodat zij zich thuis achter hun compu-


ter met een hechtsetje en een e-learning goed kunnen voorbereiden op hun coschappen. Het verschilt nogal per opleiding hoeveel aandacht er is voor vaardigheidsonderwijs. Vaak hangt dat samen met wie er opleidingsdirecteur is. Chirurgen leggen doorgaans wat meer het accent op vaardigheidsonderwijs. Komt er een internist, dan verschuift het naar beschouwend.” Nadat Potters (“nog steeds een goede vriend”) voor andere uitdagingen kiest, gaat Theeuwes op zoek naar een nieuwe compagnon. Tijdens een familiefeestje ontstaat het idee om in zee


te gaan met zus Quinta die een commu- nicatie/journalistieke achtergrond heeft. “Eerst had ik wel wat twijfels, maar toen we serieus zijn gaan praten, kwamen we tot de conclusie dat we elkaar goed zou- den kunnen aanvullen. Dat is gebleken. We hebben weinig woorden nodig. Kun- nen heel direct communiceren. Snappen elkaars privésituaties. Dat is prettig.” Samen ontwikkelen ze EduStitch ver-


der. De VOF is afgelopen jaar omgezet in een BV. “Omdat we grotere deals sluiten en onze vleugels willen uitslaan naar het buitenland. We zien met name kansen in Angelsaksische landen waar men weinig aandacht heeft voor ‘skills training’.” Al blijft de focus voorlopig op Nederland, waar ze hun aanbod hebben verbreed. “We hebben een cursus ‘basis- chirurgische vaardigheden’ ontwikkeld die we door het hele land geven aan groepen zorgverleners. Voor huisartsen, verloskundigen, specialisten ouderen- geneeskunde, verpleegkundig specialis- ten en physician assistants is de cursus inmiddels geaccrediteerd.” De cursussen worden doorgaans gege-


ven door chirurgen of huisartsen uit de regio, maar zelf neemt Theeuwes ook nog geregeld een vrije dag om les te geven. “Ik hoef niet rijk te worden van EduStitch, ik doe het omdat ik gelukkig word van on- derwijs en innovatie én het onwijs leuk vind om samen te werken met familie.”


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124