014 Interview Demissionair minister Hugo de Jonge


‘Je maakt in zo’n crisis altijd fouten’


Met de kop nog steeds vol in de wind (‘maar de handen stevig aan het stuur’) blikt demissionair minister Hugo de Jonge vlak voor de zomer terug op bijna anderhalf jaar COVID-19-crisis. “We hebben herhaaldelijk een uitzonder- lijk groot beroep moeten doen op onze zorgprofessionals.”


I


n de nadagen van de acute crisis, waar- van hij de meest in het oog springende manager is, zit demissionair minister Hugo de Jonge er ontspannen bij, zie ik op mijn beeldscherm. Maar op vrijdag- middag om 17.11 uur wil dat niet zeggen dat zijn weekend bijna begint. Straks


volgt nog een overleg met de Europese collega’s over reisversoepelingen, zijn telefoon meldt voortdurend berichten die beantwoord moeten worden en voor het weekend liggen er ook nog diverse klussen. Maar de openingswedstrijd van het EK-voetbal op deze vrijdagavond hoopt hij te kunnen zien, meldt hij. De meestbesproken bewindspersoon van ons


land lijkt verdacht veel op een gewoon mens. Ook al zou een gewoon mens wellicht meer last


hebben van leven onder een vergrootglas, zoals hij – zeker het laatste anderhalf jaar – doet. Maar hoe heftig alle aandacht voor zijn persoon soms ook was; hij heeft er niet al te veel last van, zegt hij. “Het hoort bij de functie en is inherent aan het nemen van verantwoordelijkheid.” Toch is het voor zijn omgeving niet altijd mak-


kelijk. Hoewel zijn kinderen het al wel een beetje gewend waren uit de tijd dat hij wet- houder was in Rotterdam. “Dat herken ik van vroeger. Als ik met mijn vrienden kattenkwaad uithaalde, was er altijd wel iemand in de buurt die me herkende als zoon van de dominee. Het went en ik denk dat dat ook voor mijn kinderen geldt. Ik ga in het weekend nog steeds graag naar de bakker en kaasboer. Mijn dochter ging voorheen altijd mee, maar daar komt tegen-


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124