066 Reizen G Lezersvoordeel


Wilt u zelf een sportieve, meerdaagse kanotocht inclusief twee overnach- tingen maken in Nationaal Park Weerribben-Wieden? Speciaal voor Arts en Auto-lezers stelde Kano- school Herbie Bird een arrangement samen. Kijk voor meer informatie op pagina 69.


Of volg met ledenkorting een avontuurlijke kano- cursus bij dezelfde


kanoschool. Zie pag 105.


eruisloos halen we onze peddels door het water en laten we de kano door de Kalenbergergracht glij den. De boeggolf verbreekt het spiegel- beeld van de rietgedekte


veenhuisjes aan de oever, alsof ze ruw door elkaar geschud worden. Niemand schrikt er wakker van, Ossenzij l is nog in diepe rust. Het is absurd vroeg om te gaan kanoën, maar wie een otter wil zien, doet er goed aan voor dag en dauw op pad te gaan. En een otter willen mij n vrouw Jolanda en ik nu wel eens zien. We komen hier al jaren, kennen het gebied als onze broekzak en het verveelt nooit. Maar een otter, dat zou toch echt gaaf zij n!


Roerdomp We draaien soepel een haakse bocht en mikken de kano onder de eerste brug door die we tegenkomen. Het slapende dorpje verdwij nt achter ons en voor onze boeg ligt het grootste aaneengesloten laagveenmoeras van West-Europa. Een nationaal park van maar liefst 10.500 hectare. Vaak wordt zo’n oppervlakte dan in de volgende zin uitgedrukt in voetbalvelden om de immense grootte aan te geven. Maar dit gebied vergelij ken met een voetbalveld? Je kunt hier nauwelij ks lopen over de rietlanden, trilvenen of drij vende moerasplanten, de kraggen. Laat staan een balletje trappen. Niks voetballen. Dit gebied roept gewoon om een kano. ‘Boeeh! Boeeh!’, wordt er geroepen uit het


riet. Toch een verdwaalde voetbalsupporter? Nee, zeker niet. Het zware geluid als van een blaasbalg die een immens luchtbed oppompt, herkennen we direct als de zeldzame roer- domp die zij n territorium markeert. Een karakeristiek geluid dat je eerder aan een koe toerekent dan aan een vogel. Maar hij zit er toch echt. Zo mogelij k nog stiller laten we de kano langs het rietland glij den waar de geheimzinnige vogel huist. Een paar druppels druipen van onze peddels, dat is het enige geluid dat we produceren. We turen naar het riet, maar de roerdomp laat zich niet zien. Of we kij ken niet goed genoeg. De roerdomp heeft een verendek in perfecte camoufl age- kleuren en bij gevaar gaat hij doodstil in de paalhouding staan. Hoe we ook turen, de schuwe reigersoort laat zich niet zien. De rietvelden wisselen af met stukken moerasbos, ogenschij nlij k verwilderd, maar


met een herkenbare structuur van rechte vaarten, met haaks daarop de weren en ribben waar het gebied zij n naam aan ontleent. De weren waren de gaten waar veen afgegraven werd voor turfwinning. En de ribben de hoge delen waar de turf te drogen werd gelegd. De vroegere turfgaten zij n allang dichtgegroeid met riet of met moerasbos. Als de rietsnij ders uit plaatsen als Kalenberg en Belt-Schutsloot niet jaarlij ks de rietvelden zouden maaien, dan was het gebied allang dichtgegroeid tot een aaneengesloten moerasbos. Voor je gevoel vaar je door de rimboe, in werkelij kheid is de natuur hier door mensenhanden vormgegeven. In de Weerribben volgens een strak ritme van vaarten, ribben en weren. In de Wieden ging men minder georganiseerd te werk en werd het veen in het wilde weg gegraven. De trekgaten die ontstonden, werden zo groot dat de wind en golven er steeds meer vat op kre- gen. Zo verdween uiteindelij k het hele dorp Beulake in het water van het meer dat we nu als de Beulakerwij de kennen. Zo ver komen we vandaag niet met de kano. Het is tij d voor koffi e.


Verstilling Bij een van de kanosteigertjes leggen we aan


en drinken we een kop koffi e uit de ther- mosfl es. De broodjes zij n knapperig, het eitje niet te hard. We warmen ons in de zon die nu boven de rietkraag uitklimt en zuigen de verstilling van de ochtend in ons op. Even een ‘fi ka’-momentje tij dens onze speurtocht. “Weer geen otter”, zegt Jolanda. “Nee,


helaas”, zeg ik. ‘Hoewel...” Mij n oog valt op een stukje platgedrukt gras naast de steiger waarop een smerige klodder ligt. Ik pak een stokje, poer er even in en ruik er voorzichtig aan. “Otterpoep, of spraint. We zitten goed.” “Dan proberen we het morgen nog een uurtje eerder!” “Deal”, stem ik in. We ruimen het steigertje leeg en stappen weer in de kano. Via Kalenberg varen we terug door de Bokvaart. Enkele reeën staren ons na over het riet. Een eerste fl uisterbootje van de verhuur komt ons tegemoet. Terwij l de wereld langzaam tot leven komt, hebben wij onze broodnodige portie natuur alweer opgezogen. Nog een paar peddelslagen terug naar Ossenzij l, straks nog een duik in het kraakheldere water en de dag kan niet meer stuk. Zie ik daar nu een roodgeverfd huisje tussen


de bomen door? Als je niet beter wist, zou je denken dat je in Scandinavië bent. <


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124