024 Achtergrond


Jonge praktijkhouders Uitstervend ras?


Of ze ambiëren het niet of de mogelijkheden zijn er niet. Feit is dat steeds minder jonge zorgpro- fessionals praktijkhouder (willen) worden, maar ze zijn er nog wel én ze zien meer plussen dan minnen. “Ik ben fl exibeler dan een waarnemer.”


Webinar


Onlangs organi- seerde VvAA in samenwerking met Huisartsenvereni- ging Regio Zwolle een webinar over praktijkhouder- schap. Daarin vertelden onder anderen vier jonge praktijkhoudende huisartsen over hun ervaringen. Via vvaa.nl/praktijk- vestigen kunt u het webinar terugzien en vindt u meer informatie over praktijkovername.


N


iet hoeven investeren, niet 24/7 stand-by zij n. Geen berg aan regels en administratie, geen gedoe met personeel. Wél: de vrij heid om te bepalen wan- neer en hoeveel je werkt én de fi scale voordelen van een


ondernemer. Het zij n redenen voor jonge huis- artsen en tandartsen om een bestaan als zzp’er te verkiezen boven het praktij khouderschap. “Vroeger was het bij na de norm dat je uiteinde- lij k praktij khouder werd”, zegt Erik van Dam, adviseur en programmamanager ‘Succesvol Ondernemen’ bij VvAA. “Nu lij kt er een cultuur te ontstaan waarin het juist minder gebruike- lij k is om een praktij k over te nemen.”


es Mariët Deen (32) heeft dat wel gedaan. De in


Hardenberg woonachtige huisarts nam in 2020 een apotheekhoudende praktij k over in het na- bij gelegen dorpje Beerzerveld. Op het moment van spreken, heeft ze zwangerschapsverlof; 3,5 week geleden beviel ze van haar derde kind. “We zitten met zij n tweeën in een maatschap. Mij n collega heeft ook een groot gezin en zegt: ‘Neem de tij d, geniet ervan’. Mij n voorganger neemt waar voor mij .” Deen heeft altij d de ambitie gehad om een praktij k over te nemen, maar het kwam sneller dan verwacht. “Ik was nog in opleiding toen deze kans zich voordeed. Eigenlij k wilde ik eerst een tij dje als hidha of


waarnemer aan de slag, maar ik dacht: een ge- sprekje kan geen kwaad. Daar werd ik toch wel enthousiast van. Mij n man, ook ondernemer, zei: ‘Ga er gewoon voor, zo spannend is het allemaal niet’. Sommige huisartsen denken dat ze een verbintenis voor het leven aangaan, maar zo sta ik er niet in. Als je het niet meer ziet zitten, dan stop je toch?” Nadat Deen klaar was met de huisartsen-


opleiding werkte ze eerst een paar maanden in de praktij k om te kij ken of het beviel. “Dat deed het, meer dán zelfs.” Alle redenen om als huisarts níet voor het praktij khouderschap te kiezen, veegt zij van tafel. “Ik ben fl exibeler dan een waarnemer. Ik plan mij n eigen spreekuren. Om 17.00 uur trek ik de deur achter me dicht. Moet ik een ziek kind van school halen, dan vraag ik een collega om even waar te nemen. Diensten draai ik mee op de huisartsenpost.” En alle regels en administratie? “Ik kan niet ontkennen dat het veel is. Sommige taken vind ik uitdagend: personeelsmanagement, declaratieverkeer. Daartegenover staat dat ik ruimte heb om projecten op te zetten waarvan ik energie krij g. Én je kunt je laten helpen: we hebben een praktij kmanager die ons veel werk uit handen neemt.” VvAA-adviseur Van Dam: “Oudere praktij khouders die de berg adminis- tratie met de jaren hebben zien groeien, zij n soms wat mopperig. De nieuwe generatie weet dat het veel is, stapt er met een andere mindset in en besteedt bepaalde zaken makkelij ker uit.”


Werk-privébalans Een praktij kmanager hebben ze ook bij de veterinaire kliniek waar varkensdierenarts Tom Verbrugge (33) in januari van dit jaar als zevende lid is toegetreden tot een maatschap. Al is voor hem de werk-privébalans wel degelij k veranderd. “Ik ben medeverantwoordelij k voor de apotheek bij ons op de praktij k, ik stuur de assistenten aan, ik ben voorzitter van het


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124