Een veteraan salueert bij de namen van de gevallenen.


het defilé op Veteranendag in Den Haag was de Kamervoorzitter getrof- fen door de gemeenschappelijkheid van de oude en jonge veteranen. “Ik zag geen onderscheid meer tussen Indiëgangers en militairen die na u zijn uitgezonden.” Die gemeen- schappelijkheid zag zij ook als een rode draad die veteranen met elkaar verbindt. “Allemaal vrouwen en mannen die bereid zijn hun leven te geven voor vrijheid en een mooiere wereld. Wij zijn trots op u.”


Toen hij een aantal weken later ver- haal kwam halen bij diezelfde veer- man, besloot hij hem te vergeven: ‘Toen ik hem thuis trof, zag ik dat hij ook maar zijn gezin probeerde te beschermen. Ik besloot hem zijn ver- raad niet kwalijk te nemen. Het was allemaal niet zo zwart-wit.’ Van den Broek: “Vergeving schen- ken en verzoening. Dat proberen wij te doen wanneer wij herdenken.” De aalmoezenier merkte op dat bij de namen van de 6200 gevallenen op het monument de namen van de tegenpartij niet vermeld staan. “Ik weet zeker dat iedere Indiëganger de gezichten van de gedode tegen- stander, of dit nu door hun eigen hand was of door de TNI, bij zijn gebleven. Elk doden weegt zwaar en is niet meer ongedaan te maken. Veteranen hebben daar nog altijd last van, een last die wij met hen meedragen. En wij hebben altijd, vroeger of later, de gelegenheid om vergeving te schenken.”


Rode draad Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib stipte in haar toespraak aan dat het verhaal van Indië een ‘gecom- pliceerd verhaal’ is dat in de loop der jaren ‘een andere klank en kleur heeft gekregen’. Het is voor vele


oktober 2016 27


Indiëveteranen een donkere herin- nering die terugkomt wanneer zij de ogen sluiten. “Maar wij, de samen- leving, hebben onze ogen daar te lang voor gesloten. De aandacht was vaak negatief en u kreeg soms het verwijt aan een koloniale oorlog te hebben deelgenomen. U gaf alleen, met gevaar voor eigen leven, invul- ling aan een democratisch besluit omdat de politiek daarom vroeg.” Bij


De namen Na de herdenking stelden de bezoe- kers zich op in een defilé langs de kransen en het monument. Veel veteranen zochten de namen op van hun gevallen makkers en knoopten met elkaar een praatje aan. Een enkeling salueerde voor ieder van zijn overleden strijdmakkers afzon- derlijk. Een prachtig plaatje voor de toegestroomde fotografen. Jos Hoed, een 86-jarige oud-KNIL-militair die ook in Nieuw-Guinea heeft gevoch- ten, liet een oud papier zien en ver- telde: “Ik moest Indië verlaten omdat mijn leven daar niet meer zeker was. Ik was amper in Neder- land toen ik werd opgeroepen voor de keuring van de dienstplicht. Kijk maar, hier is het bewijs.” Die oproep, met de datum 26 juli 1955, Bergen op Zoom, heeft hij altijd zorgvuldig bewaard, als curiositeit. Hij moet er nog steeds smakelijk om lachen.


Minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert en Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib spreken beiden tijdens de Indiëherdenking.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65