This page contains a Flash digital edition of a book.
To the Point


In To the Point kunt u kort en bondig uw mening kwijt. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren en in te korten. Helaas kun- nen slechts enkele van de vele brieven die bin- nenkomen worden geplaatst. Brieven kunt u stu- ren naar: Checkpoint, brievenrubriek To the Point, Postbus 1091, 6501 BB Nijmegen of (o.v.v. uw huis- adres) tothepoint@veteranen.nu.


Oorlogsmisdaden (3) De bijdrage van Johan Engwerda (Checkpoint 4-2016) levert ons een opmerkelijk idee, waarbij dit probleem in de volle breedte in zijn historische context wordt gezien. In feite onder- steunt dit ook het streven van NIOD, KITLV en NIMH tot een nieuw breed onderzoek. ‘Breed’ zal hierbij echter moeten betekenen dat niet uitsluitend de gebeurtenissen te velde, maar ook legertop en politiek de volle aandacht krijgen. Die waren destijds eindver- antwoordelijk voor het ontstaan van de uiterst penibele omstandigheden, waardoor militairen zich in de prak- tijk gedwongen zagen tot hun daden, vaak zonder dat zij zelf daartoe ooit maar enigszins geneigd waren geweest. Immers, zolang alleen wordt gefocust op de wandaden van ‘Jan Soldaat’ (in de breedste zin) blijft de politiek-militaire top ‘uit de wind’, wat ongetwijfeld ten koste zal gaan van een objectieve geschiedschrijving! Op dus naar een ‘Plakkaat van Bezinning’, mede op basis van onder meer de door Engwerda genoemde historische feiten, waarbij zeker ook het ‘Plakkaat van Verlatinghe’ van de Indonesiërs niet zal mogen ont- breken: de ‘Proclamatie’ van Soekarno en Hatta van 17 augustus 1945, waarbij de onafhankelijkheid van de Republiek Indonesië werd uitgeroepen.


M. de Lange, Maassluis


Oorlogsbeleving Het regent. Met een klein groepje lopen we naar de Sawah Belanda schuin tegenover Bronbeek Arnhem. Ik luis- ter naar de uitleg van ontwerpster/ kunstenares Joyce Bloem. We komen bij de eerste granieten plaat met daarin gegraveerd een bladzijde van een ver- haal. Het gaat over de gebeurtenissen in de Indische tijd, zoals opgetekend door haar zus en schrijfster Marion Bloem. Ik lees de tekst hardop voor en in gedachten verandert de granieten blad- zijde in een grafzerk. Ben ik terug bij de gruwelijke politionele acties in toenma-


52 juni 2016


lig Nederlands-Indië of is het Beiroet waar ik als militaire UN-waarnemer de nodige vervelende situaties heb mee- gemaakt? Een herinnering: hij pakt me beet, net onder mijn keel, met een draai- ende wurgende beweging en probeert mij uit de patrouilleauto te trekken. “French, are you French”? Hij ziet het Nederlandse vlaggetje op mijn uniform aan voor de Franse vlag. Ik weet dat de Franse militairen niet erg geliefd zijn in Beiroet en antwoord snel: “La, anni Hollandi” Nee, ik ben Nederlander. Hij laat me los en ik praat het misverstand uit met zijn kapitein. Is hij christen, moslim: soenniet of sjiiet? Hoort hij bij Hezbollah, Amal of een van de vele andere facties in Beiroet? Het maakt geen verschil. Volgens hem strijdt hij voor een rechtvaardige zaak. Was het anders in Indië? Nog een herinnering: ik ben een week in Beiroet. De deurbel van mijn flat gaat en ik open de deur. Er staan twee gewapende mannen in een soort militair uniform. Kennelijk horen ze bij de Lebanese Forces, de sterkste militie in de stad. Ze vragen iets in het Arabisch. Ik zeg in het Engels dat ik ze niet versta. Ik word meegenomen, maar voordat we het gebouw verlaten, komen we de huisbaas tegen die mij na een kort gesprek weer vrij krijgt. Ging het in Indië ook zo soepel of waren de Nederlanders minder zachtzinnig? Nog een laatste herinnering: ik rijd met mijn UN-auto door het christelijke deel van Beiroet, de raampjes een stukje open. Ik wil immers horen of er geschoten of gebombardeerd wordt, of het inkomend of uitgaand vuur is. Het is mooi weer. Te mooi voor de dood. Plotseling insla- gen en het verschrikkelijke brakende geluid van inkomend vuur. Ik ben bang, verrek, ik ben nu echt bang. De inslagen volgen elkaar snel op. Links, rechts, voor mij, achter mij. Ik moet een beslissing nemen: stoppen, doorrijden, schuilplaats vinden of …? Ik besluit het erop te wagen en door te rijden en mijn positie via de radio door te geven aan de ops-officer van ons hoofdkwartier. Voor veel onschuldige mensen die part noch deel hebben aan deze oorlog zal het de laatste dag zijn van hun leven, mooi weer of niet. Was het anders in Indië? Het geluid van de rotganzen brengt mij terug in de werkelijkheid. De rond- leiding is ten einde en we lopen terug naar het hoofdgebouw van Bronbeek. In de bovenzalen bevindt zich een over- zichtstentoonstelling van Nederlands- Indië. Beiroet zit nog steeds in mijn hoofd en ik kan de verhalen en foto’s


over de politionele acties niet aan. Ver- ward verlaat ik het landgoed en rijd met de auto terug naar huis. Onderweg zet ik een cd’tje op van de groep Bløf en zing zachtjes het refrein mee: “Wat een mooie dag, wat een mooie dag voor de dood.”


Dan Polderman, Rojales, Spanje


Morgenstervlag Als Nieuw-Guineaveteraan blijft het mij enorm storen dat de Morgenstervlag niet meer mag worden meegedragen tijdens het officiële veteranendefilé in Den Haag. Daarom besloot ik weer een brief aan Zijne Majesteit de Koning te sturen met een klein tafelmodelvlag- getje van de Morgenstervlag. Met daar- bij tekst en uitleg en de traumatische gevoelens die wij Nieuw-Guineavete- ranen hebben bij dat verbod. Na het verbod enkele jaren geleden had ik hem al eens geschreven, maar die brief werd beantwoord door de minister van Defensie. Zijne Majesteit kreeg die brief dus niet in handen. Ook de laatste brief met het vlaggetje heeft hij niet gezien. Ik kreeg slechts een antwoordje terug van de directeur van het Kabinet van de Koning met de mededeling dat mijn brief al eerder beantwoord werd door de minister. De koning staat straks weer op het Binnenhof op Veteranendag, maar ik ga me nu echt afvragen of hij wel voldoende geïnformeerd wordt over de gevoelens van een hele groep Nieuw- Guineaveteranen die, mede onder de nu verboden Papoeavlag, hebben gediend.


Foto: William Moore


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65