search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
De basis van Witlof wekerij LOF bevindt zich nog steeds in Espel, net zoals in 2000 toen Jan en Inge de Vries Agrarisch Ondernemer van het jaar werden. Inmiddels heeft de onderneming ook twee kweke- rijen in Duitsland. Het echtpaar heeft het bedrijf overgedragen aan hun zoon en schoonzoon.


kwekerijen hebben we samen met leveranciers ontwik- keld. Ik noem onze kunststof teeltbakken en de automa- tische aansturing van het klimaat in de cellen. Onze zogeheten verenkelingsrekken zijn uniek, durf ik wel te zeggen. Elke witlofplant heeft in deze speciale rekken de ruimte om te groeien. Dat geeft een mooie vorm. Het product blijft zo ook gezonder en daardoor kan het middelengebruik naar beneden. De productie stijgt, terwijl aanzienlijk minder arbeid nodig is. Dat drukt onze kostprijs.


Inmiddels ben ik met pensioen. Mijn zoon Gerwin en schoonzoon Hugo vormen nu samen de directie. Mijn vrouw nam het initiatief voor de overname, zij vond dat ik op mijn zestigste verjaardag de leiding wel kon over- dragen. Toen zijn we gaan overleggen met onze opvol-


gers en is het allemaal prima geregeld. Daar hebben we een paar jaar voor uitgetrokken. Zo’n overname regel je echt niet in de middag.


Twee jaar geleden kreeg ik een herseninfarct. Ik kon eigenlijk niks meer, was een jaar volledig uit de running. Het is allemaal redelijk goed gekomen, maar ik heb wel een jasje uitgedaan. Ik bemoei me nog met onze twee kwekerijen in Duitsland en geef advies als me daar om wordt gevraagd. Maar in feite sta ik aan de zijlijn. Gerwin en Hugo gaan hun eigen weg. Dat ik door dat infarct een tijd uit beeld was, is voor mijn opvolgers eigenlijk wel goed geweest. Ik liep ze niet voor de voeten, kon niet vertellen wat ik ervan vond. Ik was simpelweg niet aanspreekbaar. Ze doen het nu op hun eigen manier. En zo moet het ook gaan.


25 JAAR AGRARISCH ONDERNEMER | MAART 2020 37


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84