16


Gijs en Hedy leerden elkaar goed kennen toen ze hoorden dat ze samen een missie gingen draaien in Afghanistan: Hedy als verpleegkundige, Gijs als chauffeur. Ze maakten van hun hart geen moordkuil. Een warme vriendschap werd geboren.


Tekst Iris Koomen Fotografi e Niels Blekemolen


‘ Ik vond het niets dat hij op missie ging, zonder mij’


Hedy Beumer (33)


MISSIE Afghanistan 2016


FUNCTIE Algemeen militair verpleegkundige (AMV)


‘Ik ontmoette Gijs voor het eerst in 2014 in Oirschot. In het begin hadden we niet zoveel met elkaar te maken, maar in 2015 kregen we te horen dat Gijs aan mij was toegewezen om een missie te gaan draaien in Afghanistan. Hij als chauffeur van de Eagle-ambulance en ik als de verpleegkundige. Voor ons allebei was dit onze eerste uitzending. In de periode voor de uitzending hebben Gijs en ik veel samengewerkt en ook privé leerden we elkaar goed kennen. We maakten duidelijke afspraken en spraken ook uit dat we van ons


hart geen moordkuil zouden maken. Gelukkig doet Gijs dat uit zichzelf al niet. Bij Defensie wordt er met rangen en standen gewerkt, maar ik was meer one of the guys. Ik zei altijd tegen Gijs: “Ik ben wel jouw sergeant op papier, maar we zijn gewoon gelijkwaardig. Geef vooral je mening en kom met goede ideeën.” Gijs heeft aan het begin van onze uitzending tegen me gezegd: “Maat, zonder dollen, voor jou vang ik een kogel als het moet, omdat ik van mening ben dat Fenna (Hedy’s dochter, red.) haar vader in juli gewoon weer in de armen moet kunnen nemen.” Dat heeft ontzettend veel indruk op me gemaakt. Natuurlijk waren er ook irritaties, zoals het feit dat Gijs nooit goedemorgen zei, maar meer iets bromde met z’n slaapkop. Tegelijk


was ik ook niet makkelijk: hij was als chauffeur verantwoordelijk voor het voertuig, maar ik controleerde altijd alles wat hij had gedaan nog een keer, totdat hij mij er een keer mee confronteerde en vroeg of ik hem wel vertrouwde. Toen Gijs vorig jaar weer naar Afghanistan moest, zonder mij, had ik daar grote moeite mee. Hij ging weliswaar op ondersteuningsmissie, maar er is altijd wel een dreiging van gevaar. Ook ging hij weg met een club die ik niet kende en hij had net een dochtertje van een half jaar. Gelukkig hielden we contact met berichtjes en pakketjes. Dat hielp.’


volgens Gijs: DIENSTBAAR DESKUNDIG


DAADKRACHTIG


Hedy


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124