Opdrachtgevers en opdrachtnemers in de infrastructuur en bouw, zouden veel meer moe- ten én kunnen doen om projecten op een duurzame manier uit te voeren. Bouwonderne- mingen worden door opdrachtgevers daartoe over het algemeen nog te weinig uitgedaagd. “Maar er liggen veel meer mogelijkheden om snel grote slagen met elkaar te maken”, zegt Harry Hofman, manager Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) bij Strukton, een bouwonderneming waar zo’n 6000 mensen werkzaam zijn. “Het is echter wel zaak om daar gezamenlijk de schouders onder te zetten!” Tekst: Olav Lammers
M
aatschappelijk verantwoord ondernemen en duur- zaamheid werden jaren geleden nog beschouwd als het domein van de ‘geitenwollensokken-gene- ratie’, of door sommige huidige politici gezien als mensen met verderfelijke ‘linkse hobby’s’. Niets van dat alles! Het signaal dat toen al door een redelijk beperkte groep in de samenle- ving werd afgegeven – zie ook de Club van Rome – is inmid- dels toch uitgekristalliseerd tot een maatschappelijke opgave waar ook de mensen met ‘rechtse hobby’s’ niet meer om- heen kunnen. De gevolgen van klimaatverandering, volgens welk scenario dan ook, vergt de inzet van allen. Het dreigende tekort van noodzakelijke grondstoffen noopt tot hergebruik, cradle tot cradle is een term waarvan de betekenis en het be- lang inmiddels genoegzaam bekend mag worden veronder- steld. “En het mooie ervan is ook nog – en ik werk zelf na- tuurlijk voor een commerciële organisatie – dat het gewoon business is geworden met een grote toekomst. Alleen al voor Europa wordt becijferd dat binnen de ‘circulaire economie’ een marktpotentieel van zo’n jaarlijks 700 miljard besloten ligt”, vertelt Harry Hofman.
De circulaire economie?
“Ja, die kant gaan we steeds meer op, ook binnen de infra- structuur en bouw. Om met een simpel voorbeeld aan te ge- ven wat dat principe inhoudt: ik koop geen lamp meer, maar betaal uitsluitend voor de hoeveelheid lumen die op mijn bu- reau schijnt. De maker, Philips, blijft eigenaar van de lamp, neemt hem terug als die kapot gaat en verschaft mij een nieu- we. Die lampen worden steeds zuiniger omdat Philips daar zelf belang bij heeft. Zij betaalt namelijk ook voor het elektri- citeitsgebruik. Een soort leaseconstructie dus. Philips levert al van dat soort contracten. Hetzelfde met bijvoorbeeld spij- kerbroeken. Ik kan zo’n broek ‘leasen’ en als die kapot gaat wordt deze weer ingenomen om te worden hergebruikt voor het maken van een nieuwe. Het speciale daaraan is dat de fa- brikant producten zo gaat vervaardigen dat de erin verwerkte stoffen er gemakkelijk weer uitgehaald kunnen worden. Dat leidt ertoe dat er al bij het ontwerp rekening mee wordt ge- houden dat de materialen over een aantal jaren weer herge- bruikt kunnen worden.”
Ook Rijkswaterstaat wil naar een circulaire economie toe, ver- volgt Hofman. “Bij de infrastructuur betekent dat een bouw- onderneming er bij het ontwerp van bijvoorbeeld een weg rekening mee moet houden dat aan het einde van de levens- duur de gebruikte grondstoffen er weer uitgehaald en eenvou- dig herverwerkt kunnen worden. Als er bijvoorbeeld allemaal heel ingewikkelde lussen in de weg gelegd moeten worden, moet dat zodanig gebeuren dat er aan het einde van de le- vensduur niet al te veel problemen optreden om asfalt en lus- sen er gescheiden uit te kunnen halen. Die uitdagingen gelden ook voor beton en kunstwerken.”
Verbreding A15
In Nederland is de gang naar een circulaire economie binnen de infrastructuur al gaande. Hofman: “Neem bijvoorbeeld pro- ject Verbreding A15 bij Rotterdam tussen de Maasvlakte en Vaanplein. Dit project wordt door ons uitgevoerd binnen de zogenaamde PPS-constructie, waarbij wij ook verantwoorde- lijk zijn voor het beheer en onderhoud gedurende de komende 25 jaar. Daar hebben wij er dus alle belang bij dat het asfalt dat we er neerleggen, niet al te vaak vervangen moet worden gedurende die periode. Nu leggen wij dus asfalt neer dat veel langer dan normaal meegaat. Zo’n scoop van 25 jaar heeft ontzettend veel voordelen voor alle partijen, maar bij een cir- culaire economie ga je die scoop verder doortrekken naar de afvalfase.”
Rem op innovaties
Strukton kan nu al beton en asfalt leveren dat volledig ge- maakt is van secundaire materialen, vertelt Hofman. “Maar het gaat erom dat we veel meer met elkaar gaan samenwer- ken, zowel opdrachtgevers als opdrachtnemers. De tendens is dat er wordt gekeken naar de laagste prijs. Iedereen pro- beert die laagste prijs te krijgen en iedereen gaat ook echt op de rand zitten om te zorgen dat ze die opdracht binnen krij- gen. Zeker in deze tijd van crisis. Maar daarmee wordt veel te veel een rem gezet op nieuwe ontwikkelingen, nieuwe innova- ties die juist nodig zijn om onze ambities te bereiken.”
Nr.1 - 2014 OTAR O Nr.1 - 2014 TAR 21
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48