search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Reacties


Reacties op artikelen in Arts en Auto zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of e-mail: brieven@artsenauto.nl


Antikwak (3) In het openingsinterview in Arts en Auto 3 trekt VtdK-voorzitter Catherina de Jong fel van leer tegen alternatieve geneeswijzen. In datzelfde nummer reageert dierenarts Strik- werda op de al langer lopende discussie in dit blad over dit onderwerp, waarbij hij stelt dat homeopathie geen enkele toegevoegde waarde heeft.


Goed nieuws? (2) Op de opiniepagina van Arts en Auto 3 stelt Michel de Sonnaville, arts gespecialiseerd in homeopathie, dat er wel degelijk weten- schappelijk bewijs is voor de werking van homeopathie. In Arts en Auto 4 daagt ex- tropenarts Wim Vlaanderen hem uit.


In zijn reactie op mijn opiniestuk, waar- in de effectiviteit wordt beschreven van homeopathie bij epidemieën, belooft collega Vlaanderen me een eredoctoraat en eeuwige roem als ik een opzettelijk opgelopen cholera succesvol met homeo- pathie behandel. Helaas, dat is een N=1 casus, en daarom wetenschappelijk niet interessant, wordt dan gezegd. Tijdens de recente cholera-epidemie


in Haïti kreeg een Franse homeopathi- sche arts de kans om 40 cholerapatiën- ten te behandelen. N=40 dus, in dit geval. Alle patiënten konden binnen een dag alweer genezen naar huis, in plaats van na ongeveer een week, zoals bij de reguliere behandeling. En wat was de grootste verbazing


van deze arts? Dat de Haïtiaanse artsen geïnteresseerd waren in wat hij deed, hoe hij het deed en hoe het kon dat hij geen infusen nodig had om mensen in record- tempo te genezen. Niks eredoctoraat en eeuwige roem. In het ‘ontwikkelde Westen’ zijn artsen niet gediend van dit soort resultaten. Placebo noemen ze het… Toch geïnteresseerd in wonderbaar-


lijke N=1 genezingen? Ik nodig collega Vlaanderen van harte uit om een dagje mee te lopen in de praktijk! Michel de Sonnaville algemeen arts, gespecialiseerd in homeopathie Apeldoorn


080 mei 2012 ArtsenAuto


Zowel in de reactie op Antikwak door een dierenarts np uit het noorden des lands als in het interview met de nieuwe voor- zitter van de Vereniging tegen de Kwak- zalverij, constateer ik dat beide personen niet gehinderd worden door kennis van zaken. Dan is het ook gemakkelijk om een dergelijke mening te uiten. Men zou zich eerst eens echt dienen te


verdiepen in de materie van de comple- mentaire, additieve, of zo u wilt alterna- tieve geneeskunde. Kwakzalverij zou ik willen reserveren voor mensen die niet gehinderd worden door medische kennis en dit is zeker niet van toepassing op de groep (para)medici die complementair werken. Dit zijn veelal goed opgeleide zorgprofessionals die vaak zeer veel extra kennis hebben vergaard op terreinen die de uitsluitend regulier werkenden links hebben laten liggen. De ontevreden- heid over de vaak onvolledige reguliere benadering en daardoor tevens matige resultaten van (be)handelingen die echter meestal wel kostbaar zijn, is hun belangrijkste drijfveer. K. Beck via e-mail


Vrije prijzen Tandartsen zouden volgens de pers de introductie van het vrije-prijzenexperiment hebben aangegrepen om hun tarieven mas- saal te verhogen. NMT-voorzitter Barnasconi ontkent in Arts en Auto 4 dat dit het geval is en verdedigt het experiment: “Ik sta er persoonlijk helemaal achter.”


Het enthousiasme van NMT-voorzitter Rob Barnasconi over de vrije prijzen werkt aanstekelijk. Wie durft daar nog moeilijk over te doen? De tandarts kan zich helemaal uitleven in zijn streven naar de beste kwaliteit en prijs en de patiënt kan kiezen. Wat willen we nog meer!? De beweringen van Barnasconi zijn ogenschijnlijk logisch en invoelbaar,


maar ik zou het hele experiment met vrije tarieven toch willen omschrijven als bestuurlijke kwakzalverij. Ik heb hiertegen daarom ook bezwaar aange- tekend bij de NZa, en ben op 21 februari 2012 in beroep gegaan bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven. Op www.stopgedwongenexperiment.nl staan alle relevante stukken openlijk vermeld. Deze transparantie kan dan bijdragen tot een wat meer genuan- ceerde beeldvorming ten behoeve van al diegenen die daar behoefte aan hebben. Het geeft overigens te denken dat


zowel politieke partijen als zorgverzeke- raars en patiëntenorganisaties, met de welwillende medewerking van de pers, de tandheelkundige professie min of meer als een zondebok hebben aange- wezen. Diezelfde organisaties hebben echter niet duidelijk aan de bel getrok- ken toen het wetsvoorstel werd behan- deld in de Eerste en Tweede Kamer. Laat staan dat zij er zich iets aan gelegen heb- ben laten liggen toen zij op de hoogte werden gesteld van een actie tegen dit experiment vrije prijsvorming vanuit de tandheelkundige professie zelf. Herman van Nouhuys tandarts en oud-voorzitter van de Associatie Nederlandse Tandartsen (ANT) Bilthoven


Beroepsgeheim In het redactioneel van Arts en Auto 4 gaat hoofdredacteur Marjan Enzlin in op alle com- motie rond het plaatsen van camera’s op de spoedeisende hulp van VUmc en de affaire rond prins Friso, waarbij neurochirurg Kees Tulleken op eigen gezag informatie over de toestand van de prins naar buiten bracht.


De affaires rond neurochirurg Kees Tul- leken en de camera’s op de spoedeisen- de hulp van VUmc hebben tot zo veel commotie geleid, dat elke nuancering zoek is. Wie het dan waagt om hierover een kritisch geluid te laten horen, kan rekenen op een lading rotte tomaten. Het hoofdredactionele commentaar met als titel ‘Beroepsheim’ getuigt daarom van moed. Beide affaires staan niet op zichzelf


maar maken deel uit van – tot nu toe gedoogde en door menigeen zelfs toege- juichte – ontwikkelingen in enerzijds de zorg en anderzijds de journalistiek. Het


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100