Beeld: De Beeldredaktie/Dingena Mol; William Koopman
Annemarie Smilde is senior jurist gezondheidsrecht/ teammanager bij VvAA rechtsbijstand. Zij schreef twee jaar lang columns voor Arts en Auto.
de verwijzing kennen. Als de patiënt dat niet wil, is een verwij- zing geen optie. Als het niet mogelijk is om de
afspraak af te zeggen, bijvoor- beeld omdat de patiënt niet kan worden bereikt of omdat de be- handeling niet kan wachten, lijkt het verstandig ervoor te zorgen dat er nog iemand anders aanwe- zig is voor assistentie en steun. Als de patiënt weer bedreigend agressief is, lijkt me dat het onver- mijdelijk is dat hulp van de politie wordt ingeroepen. De hulpverle- ner heeft, ongeacht de reden van de agressie, recht om beschermd te worden tegen agressie. Als de politie niet zou weten dat de patiënt onder psychiatrische behandeling is, is dat waarschijn- lijk niet in het voordeel van de patiënt. Er zou dus wel iets verteld moeten worden. Wellicht kan wor- den volstaan met het geven van de naam en het telefoonnummer van zijn begeleider.
De zorgplicht aan agressieve patiënten is niet onbegrensd, zo blijkt uit het Actieplan Veilig Werken in de Zorg, dat de minis- ter in maart aan de Tweede Ka- mer presenteerde. Dat geldt ook voor de zorgplicht van de tand- arts in de onderhavige casus. De tandarts zal een zorgvul-
dige afweging moeten maken tussen enerzijds de zorgverlening aan de patiënt en anderzijds zijn eigen veiligheid en die van zijn personeel. Van een tandarts wordt bij agressief gedrag een professionele opstelling ver- wacht: hij moet er alles aan doen om escalatie te voorkomen. Dit volgt uit de richtlijnen van de tandartsenorganisatie NMT bij het beëindigen van een behan- delingsovereenkomst. Zelfs als agressief gedrag de beëindiging van de behandelrelatie rechtvaar- digt, moet de tandarts in beginsel noodzakelijke tandheelkundige hulp blijven verlenen aan de patiënt zolang er nog geen ande- re tandarts is. Houdt het gedrag verband met het ziektebeeld van een patiënt, dan worden nog hogere eisen gesteld aan de professionaliteit van de tandarts. Anders dan de richtlijnen van artsenorganisatie KNMG bepalen genoemde richtlijnen van de NMT dit niet expliciet. De tandarts mag de behande-
ling in het onderhavige geval niet zomaar weigeren vanwege het agressieve gedrag van patiënt, zeker niet nu dit hoogstwaar- schijnlijk samenhangt met een
psychiatrisch ziektebeeld. Van hem mag worden verwacht dat hij het gesprek met patiënt en/of diens persoonlijk begeleider aan- gaat om te onderzoeken of het risico op agressief gedrag kan worden beperkt (bijvoorbeeld door medicatiegebruik). Dan wel, als dit niet mogelijk is, dat hij de voorwaarden bespreekt waaronder behandeling mogelijk is zonder gevaar voor hem en zijn personeel, bijvoorbeeld de aan- wezigheid van de begeleider. Als geen ‘veilige behandeling’ mo- gelijk blijkt te zijn, dan kan hij niet anders dan de zorg aan patiënt weigeren. Bij een verwijzing naar een collega die gespecialiseerd is in de behandeling van agres- sieve/psychiatrische patiënten, heeft hij voor het doorgeven van gevoelige informatie, zoals het agressieve gedrag en zeker het psychiatrische ziektebeeld, toe- stemming van patiënt nodig. In een spoedsituatie, die hier
niet aan de orde is, moet een tandarts direct beslissen of hij de patiënt al dan niet onder bege- leiding behandelt of hem verwijst naar de spoedeisende hulp van een ziekenhuis. Hij mag zo nodig hulp van de politie inroepen, maar moet zich hierbij beperken tot het verstrekken van de hoogst noodzakelijke informatie. Kortom: een lastige afweging.
Het zou de tandarts helpen als zijn beroepsorganisatie richtlijnen opstelt om in een situatie als de onderhavige een adequate afwe- ging te maken.
ArtsenAuto mei 2012 027
Jurist Annemarie Smilde
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
